| |
| | Κάπως έτσι |  | | | Ξεδιπλώνοντας
τα φύλλα της καρδιάς
Χωρίς δεύτερη σκέψη!!!Το είχα Ανάγκη... | | |
Κάθομαι μόνη και θυμάμαι όλα όσα το τελευταίο καιρό μόνη έχω περάσει
2 χρόνια έζησα κάποιες καταστάσεις και ένιωθα πως πρόωρα έχω γεράσει.
Μάιος 2003:
Πρώτα
μας ήρθε το «Δυσάρεστο νέο» με ένα
«όριο ζωής»
της Γιαγιάς,
της Γυναίκας που μου είχε ΔΩΡΙΣΕΙ τις καλύτερες αναμνήσεις από καρδιάς
Βάρος ένιωσα μεγάλο!!! Εγώ να ξέρω μα
να «πρέπει» να το κρύβω πολύ καλά
Εικόνες και σκέψεις θολές στο μυαλό μου και τ' αναπάντητα ερωτηματικά πολλά.
«Πίστη να έχεις
και Κουράγιο ζήτα
Ίσως ένα θαύμα
»,
μου έλεγα
μα τις ώρες που τα ξαναθυμόμουν όλα από την αρχή, βουβά πάλι έκλαιγα
«Ζήσε και κράτα αναμνήσεις για όσο περισσότερο χρόνο μαζί της σου δίνεται»
μα ότι κι αν κάνεις με τον πιο άνισο αντίπαλο να παλέψεις
ΔΕΝ γίνεται!!!
Αύγουστος 2003:
Περνούσαν οι μέρες
με αυτόν τον μεγάλο
για εμένα
πόνο
και ξάφνου
ένας Πατέρας το σπίτι του αφήνει
και όχι μόνο.
Αναρωτιόμουν, πάντα, μεταξύ των γονιών μου τι να έχει φταίξει?
«Ίσως καλύτερα είναι αφού ο Ένας τον ʼλλον δεν μπορεί να αντέξει!»
Απορούσα
«Τι μπορείς, άραγε, να κάνεις σε τέτοιες καταστάσεις???»
«Ίσως
τη λύση να βρεις
αν τους ρόλους μπορέσεις ν' αλλάξεις!!!».
Μα ακόμα κι αυτό δεν «πιάνει» αν το γυαλί από καιρό έχει ραγίσει
κι έτσι
απλά
το δέχεσαι, αυτό που οι άλλοι έχουν προαποφασίσει.
Μάρτιος 2004:
«Προχωράω Δυνατή
ΔΕΝ πτοούμαι
Μπορώ να το προσπεράσω
»
μα, έλα που ήρθε πίσω Εκείνος που δεν μπόρεσα ποτέ να ξεπεράσω
Λόγια και υποσχέσεις άκουσα που μου έδωσαν μια μικρή Ελπίδα
η Ανάγκη μου ,όμως, με τύφλωσε και την αλήθεια μπροστά μου δεν είδα
Πισόπλατες ήταν όλες οι μαχαιριές από Εκείνον που μου δόθηκαν
σ' ένα «απωθημένο» ΤΟΥ επάνω τα πάντα μου πιο πολύ πληγώθηκαν.
«Στηρίξου στα πόδια σου
και πάλεψε
ξανά
όπως μόνο εσύ ξέρεις»
μου φώναζα, «Μη δείχνεις ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ ότι υποφέρεις!!!».
Μάιος 2004:
Το πάλεψα
κι ένιωθα, πράγματι , για λίγο καλύτερα
μα ξάφνου ήρθε το αναπάντεχο που σας είπα πρωτύτερα
Έφυγε μακριά
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
η λατρεμένη Γιαγιά μου
και τότε ένιωσα ΤΟ μεγαλύτερο ΚΕΝΌ στη καρδιά μου!
Μαύρα τα ρούχα μου
μαύρη μαζί τους και η ψυχή μου
όλα όσα ΔΕΝ ήθελα, μαζεμένα, μου τα 'φερε η ζωή μου.
«Πού να βρω λίγο φως μέσα σ' αυτό το σκοτάδι???»
«ΘΕΕ ΜΟΥ»
φώναζα
«Δώσε μου ένα σημάδι!!!»
Πέρασαν κάποιοι μήνες και ήρθαν κι άλλα μετά από όλα αυτά
κι προσπαθούσα απεγνωσμένα συνεχώς να μη χάσω τα «λογικά».
Κάθε μέρα
όμως παρατηρώ πως σηκώνομαι
λίγο πιο πάνω
μα συγκρίνοντας την αρχή με το τώρα
είμαι μακράν παραπάνω!
Σεπτέμβριος 2004:
Χάρη
σε κάποιο άτομο που πίστεψα και αγάπησα πολύ στη ζωή μου
πληγώθηκα άλλη μια φορά, μα πόνεσα πιο λίγο αυτή τη φορά ψυχή μου.
«Έτυχε
», μου είπα, «
με βάση όλα αυτά που πρωτύτερα έχεις περάσει
να αναθεωρείς τη Σημαντικότητα και σε κάτι τέτοια να μη δίνεις πια βάση!»
Δεν αναλώνομαι, πλέον, για όσα και όσους ΔΕΝ αξίζουν
γι' αυτό τα κρίνω «μικρότητες» που πια ΔΕΝ μ' αγγίζουν.
Παρ όλα αυτά κ α ι Πίστη κ α ι Κουράγιο πάρα πολύ ακόμα διαθέτω
και εξακολουθώ τις πιο αισιοδοξίες πινελιές μου παντού να προσθέτω.
Παλεύω κ α ι με τον «Δαίμονα» αλλά κ α ι με άλλα πολλά «Φαντάσματα»
κι ας έπρεπε να ζήσω με αυτά, προσωρινά, στου μυαλού μου τα χαλάσματα.
Μεγάλο καλό μου έκανε η παράλογή μου συμβίωση μαζί τους
τα γνώρισα καλύτερα και έμαθα το μυστικό αντιμετώπισής τους.
28 Σεπτεμβρίου 2004:
Μετά απ' όσα ανέφερα
όλα όσα έχω κατά καιρούς περάσει και μ' έχουνε πονέσει,
σας λέω με βεβαιότητα πως ο ʼνθρωπος
έχεις Δυνάμεις & πολλά μπορεί ν' αντέξει.
Αν το θέλει πολύ, όσο κι αν έχει γονατίσει, μπορεί από την αρχή ξανά... να ξεκινήσει,
όταν τους φόβους του κοιτάει κατάματα
και αντιμετωπίζει, μπορεί να προχωρήσει!
..και να θυμάστε
πάντοτε καλά, ΌΛΟΙ εσείς που δίνετε τις μάχες σας καθημερινά
το γνωστό
«Αν χάσατε μια μάχη
ΔΕΝ
χάσατε τον πόλεμο
ολοκληρωτικά!!!»
Δυστυχώς η Ζωή δεν μας τα φέρνει πάντα όπως θα θέλαμε να ήταν τα πράγματα
μα από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως γίνονται και θαύματα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο
28-09-2004 | Και η ζωή συνεχίζεται....................ʼλλωστε όπως λέει και ο Πορτιοκάλογλου..."Ότι δεν σε σκοτώνει , σε κάνει πιο δυνατό!"Να 'σαι πάντα καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου!Φιλιά!Emi | | ftx
28-09-2004 | Καθόλου "κάπως" Millie, αλλά "ακριβώς" έτσι είναι... τη δύναμη την έχουμε όλοι μας πιστεύω, είμαστε φτιαγμένοι για να παλεύουμε, και ίσως μόνο έτσι να αποκτούν αξία και γεύση τα πράγματα, οι άνθρωποι και οι ζωές μας | | spil †
28-09-2004 | "Επικό" στον άκρατο λυρισμό του ! Σε συγχαίρω για την έμμετρή σου εξομολόγηση και πιότερο γιά το κουράγιο και τη δύναμη της ψυχής σου !!! | | annaΤi
28-09-2004 | Θα επανέλθω, αργότερα... να το δω ήρεμα... | | Μπάμπης
28-09-2004 | είναι μεγάλο χάρισμα να μπορείς ν'ανοίγεσαι έτσι ... Αν ένιωσες έστω και λίγο καλύτερα ,νομίζω όλα τ'άλλα είναι περιττά... | | annaΤi
28-09-2004 | Ψιτ, Μίλλυ;;; Η δεύτερη τσικουδιά, στην δική σου τη υγειά!!!! Μπράβο κοπέλα μου!! Έτσι!!&τα μαύρα, σιγά, σιγά να γίνονται Γκρι!!!!! | | GIA PANTA
29-09-2004 | Προσωπικά με σιγκήνησαν αυτά που έγραψες.Κάποτε μου είπαν κάτι ότι μετά την βροχή ακολουθεί πάντα ένα ουράνιο τόξο.Έτσι συμβαίνει με ότι άσχημο μας φέρνει η ζωή.Τα πράγματα δεν μένουν πάντα τα ίδια.Μίλλυ μου συνέχισε και θα βρείς αυτό που αξίζεις...να προσέχεις.Καλή σου μέρα. | | Millie
29-09-2004 | Παιδιά
δεν ξέρω τι να πω
πραγματικά, όχι μόνο τώρα μα και άλλες φορές, με έχετε συγκινήσει και βοηθήσει πάρα πολύ με κάποιες κουβέντες σας!!! Ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από την ψυχή μου βγαλμένο
νομίζω ότι είναι πολύ λίγο!!! Όσο καιρό είμαι σε ετούτο το χώρο χαίρομαι κάθε μέρα και περισσότερο που έχω αποκτήσει τέτοιους ΦΙΛΟΥΣ
γιατί έτσι σας θεωρώ
πραγματικά!!! Να είσαστε ΟΛΟΙ καλά εύχομαι : ) !!! Όσο για εμένα
μην ανησυχείτε
ότι και να μου συμβεί
είμαι από τη φύση μου αισιόδοξη και πιστεύω πως όσα δύσκολα και να έρθουν
κάποια στιγμή θα περάσουν
και θα δοθεί και μια χαρά
μεγάλη!!! Υπάρχει και κάποιος εκεί
πάνω
που ισοσταθμίζει τις καταστάσεις
Δεν ξεχνάει
!!! Σας ευχαριστώ και πάλι!!! : ) | | Millie
29-09-2004 | Υ.Γ.
Η αλήθεια είναι πως δεν ανοίγομαι εύκολα
ακόμα και στους δικούς μου ανθρώπους
και τόσο πολύ!!! Περισσότερο λειτουργώ «τα κρατάω μέσα μου»
Ίσως
επειδή δεν τα έχω εξωτερικεύσει
γι αυτό να το είχα τόσο ανάγκη! Μα εδώ
το έκανα
και δεν το μετανιώνω καθόλου
!!!!!! ; ) | | GIA PANTA
02-10-2004 | Μίλλυ μου κάποτε χρειάζετε να ξεσπάμε και να λέμε ότι μας βασανίζει...!!!Μην μετανιώνεις ποτέ για ότι κάνεις εφόσον ξέρεις πως άξιζε.Καλή σου μέρα. | | heresy
03-10-2004 | Ιστορία ζωής .. είσαι αφοπλιστικά εξωστρεφης ... προβληματίζομαι αν πρέπει να σου πω οτιδήποτε ... εύχομαι να σου προσφέρουν τα ποιήματά σου την απελευθέρωση :) | | Ανώνυμο σχόλιο
04-10-2004 | Δεν μετανιώνω και ειδικά γι αυτό εδώ!!! Με βοήθησε πάρα πολύ και μου άρεσε που το έκανα GIA PANTA!!! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!!Μίλλυ | | Ανώνυμο σχόλιο
04-10-2004 | Αγαπητέ μου Heresy
Εδώ
είμαι αφοπλιστικά εξωστρεφής
διότι στην καθημερινότητά μου
είμαι αφοπλιστικά
εσωστρεφής
!!! Ίσως
γι αυτό και είχα την ανάγκη να τα γράψω ή να τα πω ή όπως θέλετε πείτε το
Μερικά από αυτά
δεν τα ξέρουν ούτε οι πολύ δικοί μου άνθρωποι
από κεί να καταλάβεις
!!! Όπως και να έχει
εσύ
ειδικά να μη προβληματίζεσαι καθόλου για το τι θα μου πεις
έχεις
«το ελεύθερο
», που λέμε!!! Μάκια : )
Μίλλυ | | Ανώνυμο σχόλιο
09-12-2004 | Πανέμορφες οι σκέψεις σου... Δημήτρης | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
