Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: To perspectum και το πώς (;)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130831 Τραγούδια, 269477 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 To perspectum και το πώς (;)
 Συνέχεια από ΕΚΙ.. ΕΚΙ και CHRISTOS P.. κοπιάστε με τις πένες σας!!! Κερνάω σήμερα!!! -πολύ γρήγορο τούτο (σφαίρα).. συμπαθάτε με-
 
Εν αρχή.. μα και εν τέλει.. ό,τι θέλει το κοπέλι!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------
Με ονόμασαν Μαρία.. κι έχω τόση ελευθερία
Όση έχουν και οι γλάροι.. να πετούν ως το φεγγάρι...

Χίλιους έχω αντέξει πόνους.. για τους δύο.. για τους μόνους
Και η διδαχή η τόση.. έμελλε να με λυτρώσει...

Άντρες γνώρισα χιλιάδες.. σε βουνά.. σε πεδιάδες
Κι έμενα στο τέλος μόνη.. το πιο άχρηστό τους πιόνι...

Μύριες βρήκα καταιγίδες.. και τις έκαμα ελπίδες
Έκαμα νερό το χιόνι.. κι έπινα σαν ήμουν μόνη...

Το αίμα έκαμα κρασί μου.. κι έπινα με την ψυχή μου
Κάθε πόνος.. και χαρά μου.. κάθε αγάπη.. συντροφιά μου...

Τίποτε δεν λησμονάω.. έχω μάθει κι εκτιμάω
Της ζωής τις εμπειρίες.. του κορμιού τις αμαρτίες...

Μα στο τέλος μένει πάντα.. της ψυχής μόνη η μπάντα
Για να παίξεις στην ορχήστρα.. άσε κάτω τη σφυρίχτρα...

Θέλω νότες να μ' αγγίζουν.. στίχοι να με υπνωτίζουν
Ένα σώμα δεν μου λείπει.. μόνο της καρδιάς δυο χτύποι...


4-4-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χιουμοριστικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
CHЯISTOS P
04-04-2007 @ 12:06
Στης ζωής μου την πορεία.. ήμουν πάντοτε Κυρία
κι αν σε κάποιον είχα θάρρος.. δεν του έγινα και βάρος

σ’ όλες μου τις ανομίες.. δεν προκάλεσα αδικίες
και δεν έβλαψα κανένα.. ίσως μοναχά… εμένα !

είχα γνώμη σαν λεπίδι.. δεν εκφράστηκα σαν φίδι
πάντοτε υπήρξα ντόμπρα.. και ποτέ, ποτέ μου ..κόμπρα

δεν γουστάρω να με φτύνουν.. ούτε να με κατακρίνουν
κι όσοι το ‘καναν με πίκα.. ήταν γιατί τους τη βγήκα

από λόγια έχω μπουχτίσει.. και μια μόνο βλέπω λύση
ένα χάδι από στίχο.. στης καρδιάς τον φάλτσο ήχο

με ονόμασαν Μαρία.. τέρμα, παύλα και τελεία -.

Καλησπέρα Μαρία !
justawoman
04-04-2007 @ 12:44
Εμένα, μου βγαίνει δύσκολα το έμμετρο Μαρίασπανίως κάνω απόπειρες
Αλλά σας χαίρομαι εσάς που σας βγαίνει τόσο άμεσα και τόσο όμορφα!

καλή Ανάσταση
::smile.::
fevroni
04-04-2007 @ 15:17
Μαράκι με γούμαν από πάνω, καλή σου Ανάσταση!
Evanje
04-04-2007 @ 20:14
Πολυ ομορφο ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο