| |
Εφεδρική η συντροφιά το κρύο βράδυ,
κι ονείρου τάπητας η λάμψη της χαράς.
Πολλές φορές γίνομαι σκόνη στο κοπάδι,
των συμφορών που εσύ αλόγιστα σκορπάς.
Δυνητική η συμβολή μου στο αντίο,
δίχως αντίκρισμα χωρίς ζητωκραυγή.
Ευθύνη ανέλαβα και σήκωσα φορτίο,
χίλια τερτίπια σε κορμιού απαγωγή.
Άντεξα ένα οχετό από υπόνοιες,
κι ένα παιχνίδισμα στιγμών αρνητικό.
Έστρωσα στρώματα με σκέψεις απολλώνιες,
και είχα εσένα στο πλευρό μου για Θεό.
Όμως διάτρητη υπήρξε η αιτία,
που εγώ σε πίστεψα κατάπτυστη ζωή.
Ήσουν ο πάπυρος λαρούς στην αμαρτία,
κι εγώ ευαίσθητος ξανά στην ακοή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
