| |
Τότε στο πρώτο ραντεβού,
σε τούτο εδώ το δάσος,
«για πάντα» έλεγες μαζί,
αλήθεια, πόσο θράσος;
Βρήκα την ρίζα του κακού,
κάτω από το ίδιο δέντρο,
που είχες χαράξει μια καρδιά,
μ' εμάς του δυο στο κέντρο.
Στάζουνε αίμα τα κλαδιά
τα φύλλα του είναι μαύρα
και από την ψεύτικη καρδιά
βγαίνει φωτιά και λάβρα,
το χώμα άρρωστο, χλωμό
νεκρή τριγύρω η φύση
το δέντρο της αγάπης μας
κοιτώ κι έχω δακρύσει.
Θα του γιατρέψω τις πληγές,
κι όταν θα ζωντανέψει,
θα το ρωτήσω τι έφταιξε,
και εκείνο θα μου γνέψει.
Μου λέει να έρθω πιο κοντά,
και με κυκλώνει η λύπη,
κοιτώ την ψεύτικη καρδιά,
και το όνομα σου λείπει......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
