| |
Για που το 'βαλες ψυχή μου πάλι;
Μου φεύγεις...
Ξεφεύγεις.......
Από κάθε τι γήινο.....
από όλους τους περιορισμούς της καθημερινότητάς μου.....
με βγδελυμία στρέφεις το βλέμμα σου αλλού......
μ' αφήνεις......
ακόμη μια φορά......
στον ύπνο τον αιώνιο......
και πετάς.....
είσαι κιόλας μακριά...
τα χρώματα της αύρας σου αγναντεύω
απ΄το ασπρόμαυρο σεντόνι που με τύλιξε....
πιο ανάλαφρη απ΄την σκέψη μου...
πάντα.....
δε σε φτάνω.....
δε σε προλαβαίνω...
πετάς και χάνεσαι......
κι ένα κενό, βασανιστικό....
μέσα κι έξω.......
με παιδεύεις, ψυχή μου....
πάντα με παίδευες...
Αχ!!!!!! και τι δε θα έδινα, να ήξερα τι σκέφτεσαι...
να μπορούσα να σου μιλήσω...
να σε καταλάβω...............
να σε νιώσω......
να τα βρούμε....
θα τα βρούμε ποτέ άραγε εμείς οι δυο;
σε καταπίεσα πάλι, το ξέρω....
αγανάκτησες ...
το νιώθω.....
γι' αυτό με εγκατέλειψες....
πήγες να πάρεις καθαρό αέρα...
το ξέρω πια το μέρος που σ' αρέσει.....
εκεί πας και μου κρύβεσαι.....
μου το φανέρωσες άλλωστε....
κάτι ήξερες....
για τις ώρες τις δύσκολες.....
προνόησες.....
όταν θα με χάνεις είπες, εκεί θα με βρίσκεις......
πάντα εκεί......
στην άκρη του γκρεμού...στο βράχο πάνω.....
το θαλάσσιο αεράκι σου έλειψε..
να σου δροσίσει το μέτωπο....
ξέρω.....
μερόνυχτα της λύπης και της θλίψης, περνώ μακριά σου.......
πότε θα γυρίσεις ψυχή μου;
δε χόρτασε η ουσία σου νερό κι ουρανό;
όχι ακόμα...
κι αυτό τι ξέρω.....
μου λείπεις ψυχή μου.....
μου λείπει η φλόγα σου, να με ζεστάνει...
Απρίλη μήνα και κρυώνω μακριά σου......
η εσωτερική φλόγα στέρεψε.....
δεν υπάρχει η κινητήρια δύναμη για να τη θρέψει...
Πενθώ....
τη μνήμη μου πενθώ...
Πάλι με ξέχασα....
Κι είχα πει όχι ξανά...
ποτέ μη λες ποτέ
πάλι χαμένη...
πάλι απ' την αρχή........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
