Aris4
21-04-2007 @ 08:06 | Ωραια αφιερωση Γιωργο !!!! ::up.::
Που την ειδα ειπες ??? ::lost.::
::rol.:: | |
agrampeli
21-04-2007 @ 08:17 | πολύ πολύ καλό μου αρεσει ::yes.:: | |
Βασίλης Ιωαννίδης
21-04-2007 @ 08:23 | Βλεπω εκτος απο υπεροχος στιχουργος εισαι και αριστος μελετητης της
γυναικειας ψυχολογιας.ομορφο και βαθυτατο! ::up.:: | |
ΛΕΩΝ53
21-04-2007 @ 09:52 | Καλησπέρα φίλε Γιώργο.
Πάρα πολύ καλό | |
annaΤi
21-04-2007 @ 10:27 | ::scare.:: -> ::huh.:: -> ::cry.::
ωραίοοοο... | |
annaΤi
21-04-2007 @ 10:46 | Καλά, η τρίτη στροφή, δεν παίζεται....
Γιώργο, ιδαίτερο και πολύ καλό!!!!! | |
Νεφελοβάτης
21-04-2007 @ 12:28 | Πολύ δυνατό το αληθινό σου Γιώργο..
Καλό βράδυ. ::smile.:: | |
spil †
21-04-2007 @ 13:08 | "...στη ψυχή μέσα ρυτίδες
και απέραντο κενό. "
Γιώργο, θαυμάσιο !!!
::up.:: | |
Ίμερος
21-04-2007 @ 15:26 | Βρίσκεις πάντως ωραίο τρόπο να ταράζεις τα νερά...!!! | |
Αγνή
21-04-2007 @ 18:24 | Ενδιαφέρον έχει το ότι δεν τοποθετείσαι
επαρκώς απέναντι στο αντικείμενο (πόθου;)
της διερεύνησής σου......Επίσης ότι κάνεις
ένα νοηματικό λάθος...μιά γυναίκα με τόσο
πάθος δεν γίνεται να είναι πάντα μόνη, το
ένα καταργεί το άλλο.......
Επαγωγικά έχω να πω πως η κατανόηση
του αμφιλεγομένου σου έργου, απαιτεί και
άλλα (ψυχολογικά) εργαλεία, χαχαχαχαχαχα
::razz2.:: ::laugh.:: | |
Ηλιαχτίδα
21-04-2007 @ 23:46 | ::love.:: | |
EKI
22-04-2007 @ 04:43 | Αγνή νομίζω ότι τοποθετήθηκα επαρκώς,
η πρώτη στροφή είναι η τελευταία και αντίστροφα,
όπως θα ξέρεις αυτό το κάνουμε για να δώσουμε
δραματικό τόνο στο θέμα μας,
Ο στίχος " κι από μέσα το κλειδί"
δηλώνει ότι ο "εγκλεισμός" είναι επιλογή της ηρωίδας
και ότι ώρα θέλει, φεύγει.
Οι 3 μεσαίες επεξηγούν την πρώτη και τη τελευταία.
Οί στίχοι που περισσεύουν είναι η τοποθέτηση
του δημιουργού στο θέμα........
....κλειδωμένη σ’ ένα λάθος
.....πάντα μόνη της….τι λάθος
...........................................
Το ότι είναι πάντα μόνη μέχρι τώρα
δεν σημαίνει ότι θα είναι και το μέλλον έτσι,
οι καταστάσεις την οδήγησαν εκεί, αλλά...............
::wink.:: | |
mikrimagissoula
22-04-2007 @ 11:39 | Τώρα τι να πω εγώ για σένα...
θα πω μόνο μια καλησπέρα
και κρατάω αυτό:
"Μια καρδιά με αλυσίδες
ένα φόρεμα σεμνό
στη ψυχή μέσα ρυτίδες
και απέραντο κενό" | |
 |
