Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Όσο μπόρεσα μπόρεσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Όσο μπόρεσα μπόρεσα
 Στιχοσχόλιο στο πολύ όμορφο τραγούδι του Ηλία (ΛΕΩΝ53) "Όσο πόνεσα πόνεσα"
 
Όσο μπόρεσα μπόρεσα

Όσο μπόρεσα μπόρεσα
πέρασα πια τον φθόνο
θλίψη μου σε λησμόνησα
κι άλλο δεν με πληγώνω !
Σού ’δωσα την αγάπη μου
την έκανες κομμάτια
πρόδωσες το στεφάνι μου
για δυο μελένια μάτια.

Τώρα γυρίζω πια άλλη σελίδα
για νέα αισθήματα, νέα ελπίδα
ήταν μοιραίο χώρια να ζούμε
μα κάτι ωραίο άλλο θα βρούμε.

Στο αίσθημα ναυάγησα,
έτσι μου είχε λάχει,
...και την καρδιά μου ράγισα
...κι έχασα και την μάχη...
Όσο μπόρεσα μπόρεσα
να ξεχαστώ στο χρόνο
στραβά καπέλο φόρεσα
και άλλο πια δεν λιώνω.
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
primavera
23-04-2007 @ 15:34
ήταν μοιραίο χώρια να ζούμε
μα κάτι ωραίο άλλο θα βρούμε....

που τα βρίσκεις, τόσο ωραία ήθελα να 'ξερα, πού ?
::yes.::
iokasth
23-04-2007 @ 16:02
Τώρα γυρίζω πια αλλη σελίδα
για νέα αισθήματα, νεα ελπίδα
ήταν μοιράιο χώρια να ζούμε
μα κάτι ωραίο άλλο θα βρούμε..

Ότι πρέπει.... πολύ ωραίο CRHISTO..!!!
kαλή σου Νύχτα
ΝεφΕλλη
Eridanus (Γιώργος Β...)
23-04-2007 @ 18:25
τι μου θύμισες τώρα....μάτια μελιά.....τι χρώμα και αυτό.... ::cry.::
agrampeli
23-04-2007 @ 22:44
πολύ ωραίο το αισθηματικό σου ::yes.::
ΑΙΟΛΟΣ
23-04-2007 @ 23:20
Εκφράζεσαι θαυμάσια φίλε Χρήστο… και πολύμορφα…
Την εκτίμηση μου στην πένα σου και την καλημέρα μου…
::smile.::
estia
23-04-2007 @ 23:40
Την καλημέρα μου Χρήστο ::smile.::
Ηλιαχτίδα
23-04-2007 @ 23:59
Τι παθατε ολοι με αυτο??
σας χτυπησε δυνατα ε?/ ::yes.::
ΛΕΩΝ53
24-04-2007 @ 00:12
Την καλημέρα μου Χρήστο.
Το τραγούδι σου είναι υπέροχο.
Σε ευχαριστώ για την αφιέρωσή σου, με τιμά ιδιαίτερα.
Θα σου αφιερώσω εγώ σήμερα ...ένα παιδικό νανούρισμα, γιατί συνέχεια γράφω για πόνους, βάσανα, φόνους, χωρισμούς, κερατώματα.
Μπερδεύομαι όμως στον τίτλο που θα δώσω στο παιδικό. Τι θάλεγες αν το ονόμαζα ''Παιδί του πόνου'' ή ΄΄Παιδί χωρισμένων γονιών'' ή ''Το εξώγαμο'', πάντα φυσικά επηρεαζόμενος από τα θέματα που έως τώρα ασχολούμαι!!!!! ::laugh.::

Ηλίας
Spartinos
24-04-2007 @ 01:27
ΧΡΗΣΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.::
Μαρία Χ.
24-04-2007 @ 01:38
Όσο χώρεσα.. χώρεσα...

Στα κιγκλιδώματα του νου σου ασφυκτιώ
Θέλω οξυγόνο ελευθερίας ν' ανασάνω
Κανείς δεν μού 'μαθε τον τρόπο ν' αγαπώ
Και πάντα βάζω μια σταγόνα παραπάνω...

Ποτέ δεν μέθυσα με έρωτες μισούς
Και με τον γήινο τον φόβο του θανάτου
Η αγωνία σου με γέμισε κιρσούς
Τα δάχτυλά σου είν' αγκάθια ψεύτη βάτου...

Βλέπεις βαρέθηκα μονάχη να εξηγώ
Να υπερασπίζομαι τα "θέλω" της αγάπης
Μέσα στ' αδιάβατα του νου να περπατώ
Μα τί να σώσω από σκιές μιας αυταπάτης;...

Δεν συμβιβάζομαι σε κείνα που ζητώ
Και μες στο "λίγο" αν προτιμάς εσύ να ζήσεις
Το καπελάκι μου φορώ κι αποχωρώ
Ίσως στην άλλη σου ζωή με αγαπήσεις...

24-4-2007

Καλημέρα Χρήστο!!! Ανεξάντλητος είσαι...
CHЯISTOS P
24-04-2007 @ 05:41
Μαρία, τι έγραψες αθεόφοβη, σ' ευχαριστώ !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο