Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αργά....σαν τους ποιητές των αιώνων
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αργά....σαν τους ποιητές των αιώνων
 Φρίκη
 
Πάλλεται στο χείλος μου η ακτίνα των ματιών σας

και συντροφεύω το απέραντο τίποτα καθημερινά

σε μια απρόβλεπτη χαοτική τροχιά ξεχασμένων ποιητών

η ψευτιά των αιώνων διαγράφεται σιωπηλά και

απαλά στο μελάνι της πένας που κρύβεται δειλά στην καρδιά

και με μικρές ρυθμικές λυρικές κραυγές δηλώνει την απόγνωση

που σκεπάζει την ματιά σου και δεν την αφήνει να εκπέμπει

τις νοητικές παρεμβολές στις σκέψεις των ανθρώπων

αόμματοι και άμορφοι στην ζωγραφιά της ζωής

ψεύτικοι και δυσλειτουργικοί μηχανισμοί

που γρυλίζουν επικίνδυνα με πόνο

καθώς συνθλίβεται η καθημερινότητα τους

στην κλεψύδρα των ημερών

μα με μια απεγνωσμένη ποιητική κραυγή

ραγίζει το γυαλί και χύνεται η άμμος όλη

ώσπου να μείνεις μόνο εσύ

το τελευταίο προπύργιο της αηδιαστικής

μορφής των σκιάχτρων που ατενίζουν

απέραντα το χωράφι με τα ακίνητα φυτά

που σας μοιάζουν, σας μοιάζουν πανάθεμα

και οι ποιητές σαν προφήτες της συντέλειας

θερίζουν με μανία τα τελευταία σας λόγια

και δακρύζοντας, αφήνουν στην άκρη

τις εικόνες σας και τις φωτογραφίες σας

γιατί τελικά μονάχα αυτό άξιζε,

μια βουβή εικόνα σας που δεν λαλάει

και νεκρός πέφτω στην γη

δεν θα θελα να ειμαι μια προσθήκη στην λίστα σας





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εν οιδα οτι ουδεν οιδα
 
jimo_jo
28-04-2007 @ 04:51
"το απεραντο τιποτα καθημερινα σε μια απεραντη τροχια" αξιολογο λογοτεχνικο ευρημα που συνδεει τη ματαιοτητα αυτου του κοσμου με τη θεωρια του κενου κλπ."ραγιζει το γυαλι..οσπου να μεινεις μονο εσυ.¨"i see the sadness in their eyes i here ιτ, in their cries.(iced earth)πανω σε αυτο το μοτιβο,αξιολογη η προσθηκη της αναζητησης του ετερου, της γιναικας που ξεχοριζει απο το σωρο."θεριζουν με μανια τα τελευταια σας λογια".τα φυτα ειναι ακινητα δεν πανε με τον ανεμο.ο κοσμος ειναι ψευτικος και μηχανιστικος.η ημερα της συντελειας εχορισμου ειναι η ημερα που ο ποιητης θα χασει την συμβατικη ιδιοτητα του ως ποιητης και θα επαναστατησει.εδω ι στιχοπλοκη αγγιζει το παραλογο το αδυνατο και το αδιεξοδο."τα τελευταια λογια που δε λαλαει".ατομα που επαναλαμβανονται και δε διαμορφωνονται νομιγο ειναι ο τιπος των σκιαχτρων που περιγραφεται εδο.εδο νομιγο ειναι ο λογικοσ κανονας του παραλογου.η αιωνια αληθεια θα παψει να ειναι αιωνια αληθεια οταν συμβει κατι τελειως παραλογο.αυτο το παραλογο ειναι οι επαναστατες ποιητες και το αποτελεσμα η αυτοκτονια του σκιαχτρου.αγαπητε φιλε, ο ψιχισμος σου ειναι πολυ βαθεις και εμβλουτισμενοςμε φιλοσοφικες θεωριες ο ποιητικος σου λογος γινεται βαθυτατα στοχαστικος.θεωρω το ποιημα σαν αναζητηση της αληθειας,πιστευω οτι δεν πρεπει να μπαινουμε στο τρυπακι της διαλεκτικης εδω και θα ηθελα να μου πεις την αποψη σου για το σχολιο.σου ευχομαι καλη μερα και να προσεχεις.φιλικους χεραιτισμους δημοσθενης

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο