Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χωρίς τίτλο
 
Μας είπανε αλήτες,
μας λεν αναρχικούς.
Γιατί διψάμε να ζήσουμε,
διψάμε να γνωρίσουμε τα πάντα.
Τρέχουμε να προλάβουμε τη ζωή,
αυτή τη λαμπερή ανεμελιά της νιότης
καβάλα σε μια μηχανή,
μέσα σε pub με δυνατή μουσική,
μ' ένα φιλί κάτω απ' τη βροχή.

Και δεν μας θέλουν...
αποτραβιούνται στο πέρασμά μας.
φοβούνται την ορμή που ξεπηδά
καθώς υψώνουμε να φτάσουμε τ' αστέρια.
Τρέμουν τι θα τους φέρει τ' αύριο
κι έτσι προσπερνούν το τώρα.

Και λεν πως δεν πονάμε,
πως δεν μπορούμε ν' αγαπήσουμε...

Σε δείξαν μ' αηδία κάποιο βράδυ
και σ' αποκάλεσαν αλήτη με μακριά μαλλιά.
Και τότε σήκωσε τις μπούκλες
που 'πεφταν ανέμελα στα μάτια σου
για να μπορέσουν οι "άνθρωποι"
να δουν τα δάκρυα που κυλούσαν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Oblivion land
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

It's choice -not chance- that determines our destiny
 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο