| |
Πρόσεξέ με.....
Οταν σε συλλογιέμαι,
ματώνω δυο φορές.
Τη μια για τα χαμένα
κι η άλλη είναι για 'σενα...
Για τα χαμένα από καιρό ονειρά μου,
πεσμένα και κομμένα, τα φτερά μου..
Κινάω να τα πιάσω,
τον ήλιο να προφτάσω,
μα.....
το βάρος της ψυχής, με καθηλώνει,
με καίει, με πονά και με γειώνει...
και τότε...
Σ' ακούω που γελάς...
Από το σύννεφο το δεξιά,
κρυφοκοιτάς...
"Θαρρείς,
τόσο εύκολα ότι μπορείς,
το φως που σ' έθρεψε,
να το απαρνηθείς; "
"Αμοιρη, φτωχή ψυχή,
κι αυτή 'ναι μόνο η αρχή.."
" Τι τα θες, τι τα ζητάς,
στον ουρανό δεν πας,
με πόδια ανέφτερα,
και μάτια δεύτερα...."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
