Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: χίπ χόπ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129943 Τραγούδια, 269269 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 χίπ χόπ
 
Τετάρτη 2 Μαίου και η τάξη των 5-6 φούλ παιδία απο 7-15 χρονών.Καρδούλες τρυφερές και άδολες που με το χαμογελό τους ανοίγουνε τις πόρτες του παραδείσου.Τους αναγγέλω λοιπόν πως η έκθεση των έργων τους θα είναι απο 30 Μαίου έως και 1 Ιουνίου και ότι θα πρέπει να στρωθούνε στη δουλειά,γιατί θα έλθει πολύς κόσμος να θαυμάσει τη δουλειά τους.Και τότε κάποια μικρούλα σηκώνει το χεράκι της."δάσκαλε","δάσκαλε"..μπορούμε για λιγάκι να κάνουμε φασαρία...πειράζει?Ηξερα ότι τα μαθητάκια μου είχανε μεγάλη ανάγκη να εκτονωθούνε,φορτωμένα όλα τους με μαθήματα και ένα σωρό δραστηριότητες στην καθημερινοτητά τους.Εντάξει ,τους απάντησα,έχετε ένα ολόκληρο τέταρτο στη διαθεσή σας,αλλά μετά μάθημα έτσι παιδιά?Τότε όλα μαζί λες και ήτανε συννενοημένα ξεχύθηκαν μέσα στην αίθουσα,βάλανε στην άκρη τα θρανία τους και αρχίσανε να χορεύουνε στους ήχους μιάς μοντέρνας νεανικής μουσικής,την χίπ χόπ.Μαζί τους φυσικά και εγώ !Τί όμορφα που νοιώσαμε όλοι μας στ αλήθεια και πόση ανάγκη έχουνε τα παιδιά να παίξουνε μετά απο την συσώρευση στο μυαλουδάκι τους τόσων άχρηστων επι το πλείστον γνώσεων.Μόλις πέρασε το τέταρτο με ένα νεύμα μου ξανάβαλαν τα θρανία στη θέση τους,ενώ κι εγώ πήρα τη θέση μου στον πίνακα.Θέμα μας,η μάστιγα των ναρκωτικών.
Ηταν ένα υπέροχο απόγευμα στ αλήθεια..χίπ..χόπ

ΜΖ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη
 
iokasth
05-05-2007 @ 16:20
Μαράκο , καλέ μας Μαράκο η εκτόνωση των παιδιών
ήταν η δική σου Τόνωση, δύναμη, και κουράγιο για την συνέχεια...
Μας χαρίζουν τα παιδιά την γλυκα της ανεμελιάς τους
το γέλιο τους το γαργαρο, και την αθώα ματιά τους..
Νασαι καλά.
ΝεφΕλλη
marakos1948
05-05-2007 @ 22:58
ναί έτσι όπως το καταγράφεις καλή μου,έπαιρνα ρουφιξιές ζωής και τονωνόμουνα απο τα μαθητάκια μου.Εγω στα τελικά ωφελήθηκα και κρατήθηκα ζωντανός.Η ζωή είναι "δούναι και λαβείν" για όλους μας,
Την αγάπη μας

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο