| |
Συννέφιασε στην Τσεμπερού, μες την Κολλίνα βρέχει
και συ Κρυστάλλω μου νύχτωσες, που πας αυτή την ώρα?
Τις νύχτες Τούρκοι περπατούν, φυλάνε καραούλια
Εγώ Τούρκους δε σκιάζομαι, κλέφτες δεν φοβάμαι,
γιατί έχω ξαδέρφι αρματωλό και αδέρφι καπετάνιο,
που τους λατρεύουν οι Ρωμιοί, τους τρέμουνε οι Τούρκοι Φύσα, μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου,
να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάννα.
Της Ρούμελης οι μπέηδες, του Δράμαλη οι αγάδες
στο Δερβενάκι κείτονται, στο χώμα ξαπλωμένοι.
Στρωμά’χουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο λιθάρια
και γι’απανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάμψη.
Κ’ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε:
«Πουλί, πως πάει ο πόλεμος, το κλέφτικο ντουφέκι;
-Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης,
και παραπίσω οι Ελληνες με τα σπαθιά στα χέρια».
Γράμματα πάνε κι έρχονται στων μπέηδων τα σπίτια.
Κλαίνε τ’αχούρια γι’άλογα και τα τζαμιά για Τούρκους,
Κλαίνε μαννούλες για παιδιά, γυναίκες για τους άντρες.
Φαληρέας |
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
