| |
Είναι κάποιοι άνθρωποι ανέστιοι,
φαντάζουν κουρέλια στα μάτια σου,
ξερακιανοί και σαν σημαδεμένοι
από το χρόνο
Είναι κάποιοι άνθρωποι ανέστιοι,
μετά βίας στέκονται δίπλα σου,
με κόπο τον ίδιο αέρα ανασαίνουν
Είναι κάποιοι άνθρωποι ανέστιοι,
εύκολα νομίζεις πως τους αφόπλισες,
ακυρώνοντας τους...
Όμως αυτοί, αν και άνθρωποι ανέστιοι,
έχουν στο στήθος τους άσβεστη
του Προμηθέας τη φλόγα, γιατί σ’ αυτή
βαπτίστηκαν και όχι στη σήψη σου
Γιατί είναι άνθρωποι αυτάρκεια,
που θεούς, δαίμονες και σένα στα
μούτρα φτύνουν με βεβαιότητα
στο βλέμμα.
Γιατί είναι άνθρωποι θάλασσα, ζουν
μόνο για την ωκεανοσύνη της, με
τα λιμάνια της σταθμούς περαστικούς
Γιατί είναι άνθρωποι δρόμοι, όσο άθελα
τους και αν σε ξεμπροστιάζουν ,
δεν μπορείς να τους σκοτώσεις,
όσους τοίχους γύρω τους και αν στήσεις.
Γιατί είναι άνθρωποι φορείς προόδου,
χώρο αν τους έγινες θα σου έδιναν
δημιουργία.
Σε ξέρω όμως φαύλε, κάτι τέτοιο
ποτέ δεν θα το κάνεις, γιατί το φως
τους τρέμεις, γι΄ αυτό και τους λοιδορείς
γιατί ως μέτριος τους μέτριους φιλεύεις,
γιατί μόνο στο άθλιο σου βασίλειο επιζείς.
17/04/07
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
