| |
[I]Είμαι μια μνήμη που κυνηγάει το παλιό της όνειρο
είμαι ένα όνειρο που τελειώνει ηδονικά το πρωί
είμαι το πρωινό μιας ακατάστατης ψυχής
είμαι μια ψυχή χωρίς ελπίδα [/I]
Μια ελπίδα χωρίς όραμα
[I]ένα πανόραμα σκαρφαλωμένο πάνω στον βράχο της εξέλιξης[/I]
είμαι η μετεξέλιξη ενός κακού παρελθόντος
που μεταλλάχθηκε σε παρόν για να ακολουθήσει της σκέψης τη νέα τεχνολογία
[I]είμαι το ανεμολόγιο ενός βοριά δυνατού
που ανακυκλώνεται πάντα στα όρια του αδυνάτου[/I]
[I]είμαι το αδύνατο που εκλιπαρεί την προσμονή σου
ο χρόνος που ξεκλέβει δευτερόλεπτα , από την Αθανασία των πόνων[/I]
και σκαρφαλώνει μέσα σε ένα καινούργιο σώμα
αφήνοντας γνώριμα σημάδια στον καθρέφτη σου..
[I]Εκείνη η ψευδή εικόνα του άλλου
που έζησε πριν από εσένα
και δίψασε με τα ίδια χείλη [/I]
Από την ίδια πηγή
έσταξε η σκέψη
και έφτασε με γοργά βήματα πάλι εδώ
[I]στο δύσβατο μονοπάτι της ανελευθερίας
που με κρατά φυλακισμένο σ' εκείνο το ψηλό βουνό της ψευδαίσθησης[/I]
Άσπρισα και πάλι τις θολές εικόνες που κουβαλώ μέσα μου
τiς ανακαίνισα William
τις ξεσκόνισα και τις γυάλισα για να φωτίσουν οι λεπτομέρειες
σαν αποδείξεις που θα μου εξηγήσουν τον λόγο που τις γκρεμιζω κάθε φορά
και μετά πάλι τις ξαναχτίζω...
[I]σαν καινούργια Πόλη
σαν καινούργιο όμηρο τις απειλώ
με αυτές ελπίζω
και κάπου - κάπου ασπρίζω[/I]
[I]σαν τα μαλλιά στο άδειο μου κεφάλι
που έχει εγκλωβιστεί από μικρό παιδί μέσα στην ασυναρτησία του...[/I]
Ασπρίζω William νιώθω να μεγαλώνω
....Ασπρίζω...
μα έχω μάθει χρόνια να περπατώ πάνω στα χιόνια
και να ξεγλυστρώ απο τις καταβάσεις μου...
Ασπρίζω William,
....νιώθω να μεγαλώνω....
σαν το δωμάτιο που άνθισε και πάλι
και έγινε μια αγκαλιά για να σε κλείσω μέσα στην καρδιά μου
[I]σ' εκείνο το παλιό πατάρι
που μου κλειδώσαν τη ζωή... [/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
