| |
poetryf
18-05-2007 @ 08:59 | Μου επιτρέπεις να το συνεχίσω;
Αν όχι απλά σβήσε το σχόλιο μου Βιργινία μου...
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
Πόσο ταξίδεψα στα πέρατα της λύπης
πόσο αφέθηκα σε λάμψεις της στιγμής..
Έψαχνα μόνο το κοντάρι της πυγμής
νέες Ιθάκες στους ορίζοντες να ψάξω.
Ένα λιμάνι τελικό για να αράξω!
Υ.Γ: Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί ο περισσός μου αυθορμητισμός.
Πήρα το θάρρος απ'το εισαγωγικό σου σχόλιο για να προβώ στην παραπάνω προσπάθεια.
Πάντως είναι πανέμορφο και πολύ φιλοσοφημένο το ποιηματάκι σου.
Την αγάπη και την καλησπέρα μου σου αφήνω. ::love.:: | | japanorange
18-05-2007 @ 10:52 | Εσύ μου επιτρέπεις να το χρησιμοποιήσω?Ίσως μελοποιηθεί από κάποιους φίλους και γίνει τραγούδι ενός ανερχόμενου συγκροτήματος. ::clown.::
Ευχαριστώ για το σχόλιο. ::hug.:: | | poetryf
19-05-2007 @ 12:49 | Βεβαίως και σου το επιτρέπω!
Εγώ σ'ευχαριστώ!
Καλό σου βράδυ! ::love.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
