| |
| | Ο θειος Κωστας ο ψαρας |  | | | Αφιερωμενο σε εναν απο τους πιο ωραιους ανθρωπους που εχω γνωρισει στη ζωη μου ... | | |
Μερος πρωτο , η προετοιμασια
Το καλοκαιρι αρχιζε επισημα τη στιγμη που ο θειος μου ο Κωστας
κατεβαζε απο το ραφι τα συνεργα του ψαρεματος , και αρχιζε να τα επιθεωρει
μανιωδως .
Ως τοτε μπορει να μη τα ειχε σκεφτει καθολου , ομως οταν τα επιανε στα χερια του
ηταν σαν να τους μετεδιδε πυρετο που εσπαζε θερμομετρα , και επρεπε
να τα βουτηξει στη θαλασσα να τα σωσει !
Ξετυλιγε λοιπον καμια εικοσαρια οργιες απο το καθε καρουλι πετονιας που ειχε ,
και εψαχνε προσεκτικα να δει μην υπηρχε κανας κομπος , κανα γδαρσιματακι ,
και οτι αλλο προβλημα , που ενδεχομενως θα οδηγουσε τον ψαροπολεμο που
ητανε ετοιμος να κυρηξει , σε ηττα . Μετα απο τις πετονιες σειρα ειχαν τα αγκιστρια .
Αν κανενα ειχε πιασει σκουρια , την ετριβε προσεκτικα με ενα λεπτουλι
γυαλοχαρτο ωσπου το αγκιστρι γυαλιζε παλι σαν ολοκαινουργο . Επειτα με μια
τριγωνικη λιμα , λιμαριζε τις μυτες τους σε τετοιο σημειο που
κι αητος να τις εβλεπε θα ζηλευε ! Κατοπιν τα βαριδια ...... καμια δεκαρια , φτανουνε .
Το μαχαιρι και η ταναλια . Ενα τροχισματακι κι ενα λαδωματακι , πανε κι αυτα .
Ενας παλιοκουβας , κι ενα κομματι μουσαμα που πανω του απιθωνε τα συνεργα
την ωρα του ψαρεματος , καλουτσικα ακομα . Το καλαθι , για τα δολωματα
και τα ψαρια σε καλη κατασταση . Η αποχη , που τη χρησιμοποιουσε σ' ενα μερος
που τα νερα ηταν ρηχα , ηρεμα , και με φυκια , για να πιανει μικρες γαριδες
για δολωμα , κι αυτη σε καλη κατασταση .
Ολα τα εργαλεια ετοιμα , τσεκ !
Μερος δευτερον , τα δολωματα .
Θα μου πειτε ," καλα ρε , τα δολωματα δεν ειναι μερος της προετοιμασιας ? "
Και θα σας απαντησω , "ναι και οχι ".
Γιατι ιδιως το ενα απο τα αγαπημενα δολωματα του θειου μου , για τα μελανουρια , το ψωμοτυρι , ηταν μια διαδικασια , που εμοιαζε λιγοτερο
με προετοιμασια και πιο πολυ με ιεροτελεστια !
Απο κανα δυο μερες μπροστα , φροντιζε να ξερανει καμποσες φετες ασπρου
ψωμιου . Το βραδυ πριν το ψαρεμα του εριχνε σταγονα σταγονα το νερο
ωσπου μετα βιας να υγρανθει , το ηθελε να παραμεινει σφιχτο αλλα
να μην τριβει . Μετα επαιρνε τυρι φετα , - οσο πιο ξυνη τοσο το καλυτερο - ,
την εκοβε κομματακια σ' ενα πιατο , κι επειτα μ' ενα πηρουνι την ελιωνε
ωσοτου εμοιαζε κατι σαν ασπρος ταραμας . Κατοπιν εβαζε τα δυο συστατικα
σε ενα μεγαλο μπωλ , και αρχιζε να τα πλαθει με υπομονη Θιβετινου καλογηρου !
Το πλασιμο αυτο κρατουσε καπου μιση ωρα . Το τελικο αποτελεσμα ηταν ενα
προοιον λευκο - κρεμ στο χρωμα , συμπαγες , και με μια ελαστικοτητα που το
εκανε να μοιαζει με φαγωσιμη πλαστελινη ! Μετα το εκανε ενα μπαλακι στο
μεγεθος μιας γροθιας , το τυλιγε σε ενα πλαστικο , και το 'βαζε ως το πρωι
στο ψυγειο να σφιξει ακομα περισσοτερο .
Ψωμοτυρι ετοιμο , τσεκ !
Το πρωι πεντε η ωρα , εγερτηριο , ευτυχως ανευ καραμουτζας , απλα ενα δυο
σκουντηματα ," ελα ανηψιε , αν ειναι να 'ρθεις για ψαρεμα σηκω ".
Πω πω , σπασικλα το ξυπνημα στις πεντε το πρωι , οταν εισαι οκτω χρονων .
Αλλα τι να εκανα , ηθελα να παω . Nτυσιμο , νιψιμο , - σιγα ρε, μην εκανα και μπανιο - , μια φετα ψωμι με μαρμελαδα , ενα ποτηρακι χυμο, και δρομο .
Ο θειος ο Κωστας στο ενα χερι κρατουσε τον κουβα με ολα τα συμπραγκαλα ,
και στο αλλο το καλαθακι , και το τσιγαρο .
Εγω , με την αποχη επ' ωμου , περπατουσα περηφανος που θα εβγαζα το ψαρι μου
με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου ! Βοηθητικος βεβαια ,
αλλα πανω στη μαχη , πασα προσφορα δεκτη !
Γιατι για μαχη μιλαμε , ο θειος μου ο Κωστας δεν πηγαινε για ψαρεμα για
ν' απολαυσει την ομορφια της θαλασσας , η για χαλαρωμα , οπως εκαναν
μερικοι , αυτους ο θειος μου τους ελεγε γιεγιεδες, ( μιλαμε αρχες
δεκαετιας 1960 , οποιος δεν ξερει τι ηταν αυτοι ας ρωτησει κανα παλιοτερο ) .
Ο θειος μου πηγαινε για ψαρεμα με μοναδικο σκοπο την γενοκτονια
καθε οντος που φορουσε λεπια , και ειχε την ατυχια να κολυμπησει
οπου θα εριχνε το αγκιστρι του .
Τελος παντων , φτασαμε στο σημειο που ειχε γαριδες , κι ο θειος μου
πηρε την αποχη και μπηκε μεσα , με μενα ξοπισω να κραταω το καλαθι .
Ωραια ηταν , περπατουσες μεσα τριαντα μετρα , και το νερο μολις που
εφτανε στα γονατα , κι εμπαιναν αναμεσα στα δαχτυλα μου τα φυκια
και με γαργαλουσαν , θαυμα ηταν .
Επιασε λοιπον ο θειος μου τρεις τεσσερις ντουζινες γαριδες , και ανακατες
με φυκια , για να τις κρατουν φρεσκιες , τις εβαλε στο καλαθι .
Πανετοιμοι τωρα απο καθε πλευρα , και με ηθικο ακμαιοτατο , ξεκιναμε
να σφαγιασουμε τα ψαρια της δυτικης Πελοποννησου !
Μερος τριτον , το ψαρεμα
Μετα απο γρηγορο περπατημα μισης ωρας , φτανουμε τωρα κατω στα βραχια ,
εκει που τα πλοια κανουν αριστερη στροφη για να μπουν στο λιμανι .
Εδω ο θειος μου εβαζε εμπρος το δευτερο μερος της ψαροιεροτελεστιας .
Πρωτα αναβε ενα τσιγαρο , τραβαγε μια γερη ρουφηξια , και γεμιζε
πατοκορφα τα πλεμονια του . Μετα οσφριζοταν τον ανεμο να υπολογισει
κατευθυνση και ταχυτητα .Αυτο ητανε πολυ σημαντικο γιατι ο θειος Κωστας
δεν ψαρευε με καλαμι , την πετονια τη στριφογυριζε και την πετουσε με το χερι ,
και του την εσπαγε αν ειχε τον ανεμο στο προσωπο .
Και αυτο για δυο λογους ,
πρωτον , γιατι θα επρεπε να προσθεσει βαριδια .
Θα μου πειτε ," και τι εγινε ? "
Εγινε και παραεγινε , γιατι πιο πολλα βαριδια σημαινε πιο γρηγορο βυθισμα
του δολωματος , και ο θειος μου ητανε equal opportunity ψαροσκωτοστρας .
Ηθελε το δολωμα να βυθιζεται με πιο αργο ρυθμο , για να εχουν τις ιδιες
ευκαιριες να τσιμπησουν , απο αφροψαρα μεχρι βυθοψαρα .
Δευτερον , κοντρα ανεμος τον δυσχερενε στην ακριβη τοποθετηση του
δολωματος , πραγμα για το οποιο παινευοταν .
Αν ελεγε ας πουμε , " το αγκιστρι δεκαεφτα μετρα εξω , και τρια δεξια " ,
μπορουσες να βαλεις στοιχημα οτι το αγγιστρι δεν θα λαθευε παραπανω
απο μισο μετρο μπρος πισω, η δεξια αριστερα .
Αλλα , πισω στην αναγνωριση εδαφους .
Ο θειος μου εκανε ενα γυρο τα βραχια να δει που τα νερα ηταν ταραγμενα ,
ωστε τα ψαρια να μην αντιλαμβανονται το χαρο που εσκυβε πανω τους ,
και που ηρεμα , για να βλεπει τι κολυμπαγε ως κατω στο βυθο !
( Ναι αγαπητοι μου , τοσο καθαρα ησαν τα νερα τοτε ).
Κατοπιν , και αφου ειχε διαλεξει επακριβως το σημειο απ' οπου θα εξορμουσαν
οι δυναμεις του , απλωνε τα χερια του στα συνεργα .
Πρωτα απλωνε τον μουσαμα , εβαζε απο μια πετρα σε καθε γωνια , και στο
αριστερο μερος απιθωνε μαχαιρι , ταναλια , καλαθι , και κουβα .
Και τωρα , η ωρα του μακελειου , την θυμαμαι σαν χθες !
Το πρωτο αγκιστρι εφυγε με μια λαχταριστη γαριδα καρφωμενη απο τη ραχη .
Σε λιγοτερο απο εικοσι δευτερολεπτα ακουσα τον θειο μου να λεει " αααπ .. σε
τσακωσα' " ,τραβηξε μανι μανι την πετονια , και ξαγκιστρωσε ενα σπαρο ισια με
μια πιθαμη . Εσκυψε να τον ριξει στο καλαθι , και τοτε .... τοτε εγινε κατι που
στα σαραντα πεντε τοσα χρονια που εχουν περασει , δεν το ΄χω πει σε ανθρωπο .
"Θειε οχι , μηηη ... θα φαει τις γαριδες ! ! ΄΄
Σας ειπα , ημουνα οκτω χρονων , κι ειχα σηκωθει κι απο τις πεντε ,
λιγη κατανοηση παρακαλω .
Ο θειος μου με κοιταξε , και μου εδωσε χωρο να νιωσω το ασηκωτο βαρος
της κοτσανας .
"Ανηψιε , αμα παρεις μια φετα ψωμι στο χερι και κανεις βουτια , μπορεις
να την φας οταν εισαι κατω απ' το νερο ? "
Εεεεε .... μαλλον οχι θειε Κωστα , και μαλιστα καταλαβα και τι παει να πει
η φραση , σαν ψαρι εξω απ' το νερο !
Μετα απο αυτο το ρεζιλικι , ειπα του θειου μου οτι θα παω παραπερα , με την
αποχη , μπας και βρω κανα καβουρα .
Ψεμματα , στα μερη μας οι καβουρομανες δε γεννανε τοσο ηλιθια καβουρια ,
απλα , χρειαζομουνα λιγο χρονο να ξεκοκκινισουνε τα μουτρα μου .
Στο μεταξυ ομως , τα πραγματα πρεπει να πηγαινανε καλα , γιατι καθε λιγο ακουγα
το θειο μου να φωναζει ," ωωωπ ..... πας κι εσυ", η "ωρε θα φαμε καλα σημερα",
η κανα χαζο , οπως, "ελα κι εσυ στο θειο".
Aλλα αυτο μονο το σκευτηκα , δεν το ειπα .
Σαν μικρος μπορει να ημουνα λιγο βλακας , αλλα δεν ημουνα και μα ..... !
Ξερετε τι εννοω .
Εν ολιγοις , οσο κρατησαν οι γαριδες , οι σπαροι παθανε μεγαλη ζημια .
Αλλα αυτο για τον θειο μου τον Κωστα ητανε μονο η προθερμανση . Το μερακι
του στο ψαρεμα ηταν τα μελανουρια .
Εδω δεν ειχε καμμια διαφορα απο τον Τζενγκις Χαν !
Μετα απο ενα δεκαλεπτο διαλειμμα για τσιγαρο , εβγαλε απ' το καλαθι
το μεγαλυτερο του οπλο , το ψωμοτυρι .
Σοβαρα τωρα , οταν το επιανε στα χερια του , και δεν σου ελλειπε η φαντασια ,
θα μπορουσες να ορκιστεις οτι ακουγες πενθιμες καμπανες να χτυπουν στο βυθο
για την επικειμενη συμφορα .
Κι αυτο γιατι το γοητρο του θειου μου δεν επετρεπε να ριξει παραπανω απο
δυο φορες ψωμοτυρι χωρις να βγαλει μελανουρι !
Αρχισε λοιπον ο δευτερος γυρος , και η δουλεια πηγαινε καλα γιατι ο θειος
ητανε ολο χαρες και γελια . Αλλα μια φορα που του σκαλωσε το αγκιστρι
στα βραχια , ειπε ενα σωρο λεξεις που αρχιζανε ολες απο " θα σου ....... ",
" να σου ....," η τελειωνανε σε "...σου". Εγω βεβαια εκανα την κοροιδα ,
οτι δεν ακουγα , αλλα μεσα μου χασκογελουσα που ηξερα τι ελεγε !
Μικρος ημουνα ασσος στα μπινελικια , τωρα τα ξεχασα !
Εν τω μεταξυ ομως κοντευε να παει δεκα η ωρα , κι ανυπομονουσα να φυγουμε
γιατι με ειχε πιασει μεγαλη πεινα .
Εδω παλι ισως να ρωτησετε "καλα ρε , και γιατι δεν εβαζες ενα σαντουιτς στην
τσεπη ?" Θα σας απαντησω ευθεως , "οι σοβαροι ψαραδες οταν πανε για ψαρεμα ,
πανε για ψαρεμα , δεν πανε για πικ - νικ , αυτα τα κανουνε οι γιεγιεδες "!
Κοιτα να δεις τι μαθαινεις διπλα στο θειο σου ρε , πλακα εχει !
Εριξα μια ματια στο καλαθι , και διαπιστωσα οτι μαλλον θα φευγαμε σε λιγο ,
για δυο λογους , πρωτον , το καλαθι ηταν σχεδον γεματο , και δευτερον , το
ψωμοτυρι κοντευε να τελειωσει .
Αυτο σημαινε τρια πραγματα , σπιτι , μασες , και ααααχ... ξαπλες !
Αλλα δεν υπολογισα καλα την απληστια του θειου μου οσον αφορουσε τα μελανουρια .
Οταν ειδε οτι το ψωμοτυρι λιγοστευε επικινδυνα , αλλαξε τακτικη ο μπαγασας ,
και αρχισε να βαζει στο αγκιστρι το μισο απο οτι εβαζε πριν !!
Σας ειπα , Μογγολος !!!!
Αλλα και η απληστια του ειδους του θειου μου βρισκει το μαστορα της ,
οταν λειπει το δολωμα , και μετα απο καμποση ωρα ακουγοντας το ρεφρεν ,
" ελα , ενα ακομα και φυγαμε ", το ψωμοτυρι τελειωσε .
Ο θειος μου δεν βλαστημησε , κοιταξε ομως τη θαλασσα με παραπονο ,
και ειπε "φτου σου μωρη πουτανα , την αλλη φορα θα φτιαξω παραπανω!!"
Νομιζω δεν ειναι αναγκη να επαναλαβω τους ανωθεν χαρακτηρισμους !
Μαζεψαμε τα συνεργα , και το καλαθι με τα ψαρια , και πηραμε το δρομο
της επιστροφης .
Μερος τεταρτον , η επιστροφη
Ο δρομος για το σπιτι στην παραλια περνουσε μπροστα απο το λιμανι , εκει
που ειναι ολα τα καφενεια . Καναμε λοιπον τεσσερις πεντε στασεις , για να
δειξει ο θειος μου την ψαρια σε φιλους και γνωστους , και για να πει τεσσερις - πεντε φορες εκεινο το θρυλικο του ," η θαλασσα ειναι προσωρινα αδεια ... οποιος
θελει ψαρι , ελατε στο θειο .. χαχαχαχα "
Κι εγω γελουσα μαζι τους , γιατι ως τοτε νομιζα οτι μονο εμεις οι μικροι λεγαμε
κοτσανες , αλλα ειδα οτι καμια φορα και οι μεγαλοι δε πανε πισω !
Αλλα μαλλον κι εκεινον πρεπει να τον ειχε κοψει η πεινα , γιατι τελικα ξεκολλησε , και συνεχισαμε για το σπιτι .
Ο θειος μου κουβαλουσε ολα τα συμπραγκαλα , μαζι με το καλαθι που τωρα
ζυγιζε μερικα κιλα , κι εγω παλι με την αποχη να προπορευομαι .
Πλατς - πλουτς , μεσα κι εξω απ' το νερο να κυνηγαω μουρμουρες , για να
κανει τη διαδρομη πιο ευχαριστη . Αλλιως θα ητανε μονο περπατημα .
Αυτο ομως μεχρι να πλησιασουμε το σπιτι . Οταν φτασαμε καμια πενηνταρια
μετρα απο την αυλοπορτα , εγω κοντοσταθηκα και περιμενα . Ο θειος μου
δεν χρειαζοταν αλλο σινιαλο , αφησε κατω το καλαθι ," ουφ , με 'πιασε η
ρημαδα η μεση μου παλι. "
Κι εγω , βοηθητικος ονομα και πραμα , αμεσως προσφερα τις καλες μου
υπηρεσιες , "αστο θειε , μπορω εγω."
Ειπαμε , το ψαρι μου το εβγαζα με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου .
Σηκωσα λοιπον το καλαθι , και μισο - κουβαλοντας , και μισο - σπρωχνοντας
με το γονατο το πηγα ως την πορτα του σπιτιου .
Εκει περιμενε η θεια μου , που το πρωτο που εκανε ηταν να βαλει τις
φωνες του θειου μου ," ουουου .... να χαθεις ... σα δε ντρεπεσαι λιγο , να
βανεις μικρο παιδι να σου κουβαλαει το καλαθι τοσο δρομο"
Συνηθως , οταν βαζεις τις φωνες σε καποιον δεν χαμογελας , ουτε εκεινος
που τις μαζευει χαμογελαει .
Αλλα σαν μικρος δεν καταλαβαινα ολες τις λεπτομερειες , κι ελεγα της θειας
οτι ημουνα δυνατος , κι οτι το λιμανι δεν ητανε και τοσο μακρια !
Τοτε εκεινη μου ελεγε μπραβο παιδακι μου , παντα ετσι δυνατος και προθυμος
και με γεμιζε φιλια !
Να , καπως ετσι εμεις τα αγορια μαθαινουμε να λεμε ψεμματα στα κοριτσια ,
και αντι για ξυλο , εισπρατουμε φιλια , και αλλες περιποιησεις !!
Τι εννοω ? Να , αμεσως μετα τα φιλια η θεια μας εστειλε να πλυθουμε ,
για να ειμαστε ετοιμοι για το φαγητο , ψαρια τηγανιτα , και ντοματοσαλατα
με πρασινη πιπερια που μου αρεσε . Αυτη ειναι περιποιηση !!!
Στο τραπεζι , μετα το φαγητο , ο θειος μου αρχισε να εξιστορει τα συμβαντα
της ημερας , κι εγω βρηκα ευκαιρια να πω συγνωμη , παω για υπνο .
Τα τελευταια λογια που ακουσα οπως πηγαινα στο κρεβατι , ηταν της θειας μου
να λεει " Κωστη .. τα 'χω ξανακουσει αυτα ", και του θειου μου να απαντα ,
"μωρε θα τα ξανακουσεις ... και θα πεις κι ενα τραγουδι !!!"
Μερος πεμπτον , σημερα
Θειε Κωστα , τωρα εχω περασει τα πενηντα , κι εσυ κοντευεις να πιασεις
τα ενενηντα . Καιρος ηταν να γραψω λιγες γραμμες για σενα , ετσι , ενα ευχαριστω,
στον ανθρωπο που με εμαθε ν' αγαπαω το ψαρεμα .
Χωρις να ξεχναω τη θεια την Αννα !
Ενα ευχαριστω στον ανθρωπο , που παντα , μου φερθηκε πιο πολυ σαν δευτερος
πατερας παρα σαν συγγενης .
Θα χαρεις να μαθεις οτι εχω γινει ο φοβος , και ο ........ τρομος
των ψαριων του κολπου του Μεξικου , απο το Texas ως την Florida .
Ενα μονο δεν ξερω αν θα σου αρεσε , αλλα θα σου το πω κι ας με φτυσεις .
Οποτε παω για ψαρεμα , παιρνω μαζι μου και σαντουιτς , και τσιπς , και ποτα ,
και παγο .
Εχασα το δρομο μου θειε , πηγα με τους ..... γιεγιεδες !
Αλλα θυμαμαι πως με εσενα ηταν καλυτερα .
Το ξερω πως σου λειπει η θεια η Αννα, αλλα μη στεναχωριεσαι ,
στην αγκαλια του θεου ειναι .
Χρονια σου πολλα , Καλη ψαρια θειε Κωστα ! ! !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 18
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Οπου κι αν παιζω , το γηπεδο ειναι δικο μου ...... | | | |
|
justawoman
20-05-2007 @ 18:13 | Πολύ μεγάλο είναι τούτο για τη νύστα μου Άρη μου... αύριο
Χρόνια πολλά στο θείο Κώστα και τα λέμε
::hug.:: | | Αγνή
20-05-2007 @ 20:01 | Αρούκο! Είχα έναν τέτοιο θείο, τον καλύτερο ψαρά του κόσμου!
Δεν πήγα ποτέ μαζί του γιατί λυπόμουνα τα ψάρια. Δεν θέλησα
να ψαρέψω ποτέ!!!!! Ήταν αξιολάτρευτος, να 'ναι καλά
εκεί που είναι και ο Θεός να τον έχει δίπλα στην θάλασσα.
Με συγκίνησες να πάρει η ευχή!!! Γραμμένο υπέροχα!!!!!! | | marakos1948
21-05-2007 @ 00:14 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | name_dsp
21-05-2007 @ 00:21 | Ευχαριστώ για το μάθημα! Θα γίνω κι εγώ ψαράς!
Αλλά μπαίνω στο πειρασμό να σε ρωτήσω:
Τόσα χρόνια ψαράς, από το Texas ωs τη Florida,
έπιασες καμιά ,,, φάλαινα?
Χρόνια πολλά στο θείο σου και σε όλους
τους Κωστήδες και Ελένες του site!!! ::smile.:: | | justawoman
21-05-2007 @ 00:56 | Εκτός από γιεγιές και φόβος και τρόμος των ψαριών του κόλπου του Μεξικού
έχεις και ταλέντο στην αφήγηση Άρη μου
Πολύ πολύ καλός παραστατικότατος και με ευαισθησίες!!!
φιλιάααααα
::kiss.:: | | Ηλιαχτίδα
21-05-2007 @ 01:42 | ΑΧ ΤΙ ΓΛΥΚΟ..... ::rol.:: | | ΛΕΩΝ53
21-05-2007 @ 03:27 | Αρη μου καλημέρα.
Το διάβασα όλο......το ρούφηξα.
Και την προετοιμασία.....και το ξεκίνημα.....και το ψάρεμα.....και τα μπινελίκια του θείου....και την επιστροφή. Είμαι κι εγώ μανιώδης ψαράς.
Χρόνια πολλά στο θείο σου. Να ναι γερός να σκέφτεται την γυναίκα του την Αννα.
Να σαι γερός κι εσύ
Καλή εβδομάδα
Ηλίας
::theos.:: ::theos.:: | | Aris4
21-05-2007 @ 06:01 | Να το ξαναπω ???????? ::laugh.::
Χαρα στο κουραγιο σας !!!
Αγνουλα , για πες τωρα , οταν δεις στο πιατο σου μπαρμπουνι ψημμενο στα καρβουνα ...... το λυπασαι ????
Μαριε , χε χε .... εσυ πρεπει να 'σουνα γιεγιες καποτε !!!!!!!
Δημητρη , οχι .... αλλα εδω και κει ειδα μερικες ..... στη παραλια !!!!!!! ... δε θελω ουου ειπα !!!!!
Στελλαααα ... φιλια ...
Μαρακι ... φιλια ....
Ηλια , δεν ειπες ... με ψωμοτυρι εχεις ψαρεψει ποτε ??? | | CHЯISTOS P
21-05-2007 @ 06:45 | Άρη, μετά απ’ αυτά, χρωστάς στον μπάρμπα σου το μεγαλύτερο λυθρίνι του Αργο-Ειρηνικού.
Κα τώρα που μίλησες για ψάρεμα μου θύμισες ένα παλιό ανέκδοτο :
Πήγε κάποιος να ζητήσει δουλειά σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα.
-Θα σε κρατήσω, του λέει ο διευθυντής, δοκιμαστικά, σαν πωλητή να δω πόσο καλός είσαι.
Πραγματικά, στο τέλος της βδομάδας ο διευθυντής στα κρυφά, πίσω από κάτι ράφια, παρακολουθεί τον υπάλληλο να έχει συζήτηση με έναν πελάτη.
-…..Και καλά, λέει ο υπάλληλος, γιατί να πάρετε ένα κοινό καλάμι και να μην πάρετε ένα με μηχανισμό.
-Έχεις δίκιο, απαντάει ο πελάτης, ένα καλάμι με μηχανισμό θα ήταν προτιμότερο για το ψάρεμα
-Αρα θα χρειαστείτε και τα κατάλληλα δολώματα, και ένα κάδο….
-Βεβαίως βεβαίως, απαντά ο πελάτης, σίγουρα !
-Αλλά αντί να κάθεστε όρθιος, δε θα ήταν καλό να πάρετε και ένα καρεκλάκι ;
-Βεβαίως, βάλτε το κι αυτό.
-Και αν βρέξει ή αν έχει δυνατό ήλιο δε θα χρειαστεί και ένα σκίαστρο.
Με την επιμονή του ο υπάλληλος του βάζει και το σκίαστρο, του βάζει και φορητό ψυγείο του βάζει και αντίσκηνο και λάμπες θυέλης κλπ κλπ
-Μα τι ψάρια θα πιάσει κανείς κοντά στην παραλία ; ! συνεχίζει ο υπάλληλος, Δεν θα ήταν προτιμότερο με ξανοιχτείτε μέσα στα βαθιά που έχει και πολύ καλή ψαριά ?? Φρονώ λοιπόν ότι πρέπει να πάρετε και μια φουσκωτή βάρκα... με μηχανή ξέρετε....
-χμ χμ. Έχεις δίκιο αγαπητέ μου κύριε, του λέει ο πελάτης. Βάλε μου και μια βάρκα.
-Η βάρκα ξέρετε θα χρειαστεί κι ένα τρέιλερ για να την πάρετε μετά μαζί στο σπίτι.
-Ω ναι, σωστά θα ήθελα και ένα τρέιλερ.
-Και δεν μου λέτε, τι αυτοκίνητο έχετε ;
-Ζάσταβα, απαντάει ο πελάτης, αλλά γιατί ρωτάτε ;
-Πιστεύετε αγαπητέ μου κύριε, ότι με ένα μικρό Ζάσταβα θα μπορέσετε να τραβήξετε τόσο μεγάλη βάρκα ; Είναι απαραίτητο ένα 4Χ4...
Ξύνει το κεφάλι του αμήχανα ο πελάτης και τελικά δέχεται και αυτή την αγορά.
Όταν μετά από λίγο έφυγε ο πελάτης αφήνοντας πίσω κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώπουλα, πλησιάζει ο διευθυντής τον υπάλληλο.
-Καλά, του λέει τι διαμάντι είσαι εσύ ; Ήρθε ο άνθρωπος εδώ να αγοράσει καλάμι του ψαρέματος κι εσύ του πούλησες ακόμη και αυτοκίνητο;
-Ποιο καλάμι, αφεντικό ; απαντάει ο υπάλληλος. Σερβιέτες για την γυναίκα του ζήτησε να πάρει, και του λέω : Ρε φιλάρα, αυτό το Σαββατοκύριακο δε γαμάς που δε γαμάς, δεν πάς για κάνα ψάρεμα ; ! !
με το συμπάθιο, καλημέρα. | | Aris4
21-05-2007 @ 06:46 | Αχαχαχαχαχαχαχαααααχχ ....
γι αυτο σε λεω Χρησταρα ρεεεεεεεε !!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | agrampeli
21-05-2007 @ 08:02 | Αρη το διάβασα όλο πολύ μου άρεσε και μου θύμησες κάτι με την θάλασσα όταν ήμουν στην Κύπρο καί γέλασα αλλά και το ανεγδοτο του Χρίστου δεν πάει πίσω
Και χρόνια πολλά στον θείο σου και όλους όσοι γιορτάζουν ::yes.:: ::up.:: | | Αγνή
21-05-2007 @ 08:05 | Να σου πω Αρούκο.
Τότε, έδινα το χαρτζιλίκι μου και πετούσαν
οι ψαράδες κάποια ψάρια ζωντανά πίσω στη θάλασσα.
Από την άλλη, πάντα μου άρεσαν πολύ τα ψάρια.
Μα σίγουρα δεν θα ψάρευα ποτέ.
Ένα δράμα. | | guesswho
21-05-2007 @ 09:45 | ::oh.::
θα σε κρατήσω για μετά....φιλιά!!!!! | | Spartinos
21-05-2007 @ 11:42 | ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΡΗ ΜΕ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΟΥ ::up.:: | | Aris4
21-05-2007 @ 12:19 | Ρε παιδια , επρεπε να σας προειδοποιησω ........
για τον πονοκεφαλο ... ::yes.::
Σε ολους .... ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΕΩΝ53
21-05-2007 @ 12:49 | Ρε Αρη ξέχασες να γράψεις τα μπινελίκια που έριχνε η συγχωρεμένη....όταν της έδινε τα ψάρια για να τα καθαρίσει ο θείος ο Κώστας. | | TAS
21-05-2007 @ 15:48 | Το φυλάω για αύριο Άρη.. ::smile.:: | | guesswho
21-05-2007 @ 16:35 | Μπράβο βρε Άρη... κάποιοι άνθρωποι αξίζουν όχι μόνο τόσο, κι άλλο τόσο...(εντάξει, μην το πάρεις τοις μετρητοίς και ανεβάσεις αύριο το διπλάσιο!χαχαχα! ::laugh.:: )
Φιλιά! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
