Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Κορίτσι της Κυριακής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Κορίτσι της Κυριακής
 Στη Λένα, την φίλη των φοιτητικών μου χρόνων που γιόρταζε χθες (επανάληψη)
 
Κορίτσι της Κυριακής

Της μοναξιάς μου ύστατο, χαμένο περιστέρι,
το κάθε μεσημέρι, της κάθε Κυριακής,
στη στοργική φωλιά μου ερχόσουν να δακρύσεις
να εξομολογηθείς.

Κορίτσι μου της Κυριακής όπου κι’ αν ταξιδεύεις
νοσταλγικά κι’ αθέλητα τη μνήμη μου παιδεύεις.

Της Κυριακής τ’ απόβραδο άπλωνες την καρδιά σου,
στη θολερή ματιά σου έβλεπα πως πονάς,
τα έρμα όνειρά σου, μου ‘λεγες πως θα σβήσεις,
κι έλεγα: Μη μιλάς.

Κορίτσι μου της Κυριακής ποιος πόνος σε παιδεύει;
στο πρωινό σου ξύπνημα ποιο χάδι σε πλανεύει;

Στη συντροφιά μου έβλεπες κάποιον να σε κοιτάζει
για το πικρό μαράζι δεν έκανα πολλά,
μονάχα, που σαν σ’ άκουγα, σου στράγγιζα το δάκρυ
και σου ‘ταν αρκετά.

Κορίτσι μου της Κυριακής πώς τα’ χεις καταφέρει!
Πού ακουμπάς τον πόνο σου, ποιος να σ’ ακούει ξέρει;

Τα μυστικά μας πίναμε από κοινό ποτήρι,
δεν σου ‘κανα χατίρι, ανάγκη είχα κι εγώ,
που μέσα απ’ τον καημό σου γυρεύοντας τη λήθη
μάθαινα να ξεχνώ.

Κορίτσι μου της Κυριακής τι σου χει πια ξεμείνει;
στ’ άδειο ποτήρι της σιωπής, ποιος την ψυχή σου πίνει ;
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αυτοβιώματα
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλία
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Spartinos
22-05-2007 @ 00:29
Καλημερα Χρηστο κρατα τις αναμνησεις ειναι το μονο που μας μενει να μας θυμιζει πως ζουμαι πως υπαρχουμαι
Κοριτσι μου της κυριακης παντα θα σε θυμαμαι ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
22-05-2007 @ 00:31
Χρήστο καλημέρα νάσαι καλά και να μην αλλάξεις ποτέ να μπορείς να νοιώθεις να νοσταλγείς και να αγαπάς ομολογόντας
σε καιρούς που έχουν η προσπαθούν να μας μετατρέψουν σε μηχανές. ::love.:: ::up.:: ::yes.::
AETΟΣ
22-05-2007 @ 00:36
Υπεροχο!!!
Καλημερα Χρηστο!
::up.::
agrampeli
22-05-2007 @ 00:39
Κορίτσι μου της Κυριακής πώς τα’ χεις καταφέρει!
Πού ακουμπάς τον πόνο σου, ποιος να σ’ ακούει ξέρει;

Τα μυστικά μας πίναμε από κοινό ποτήρι,
δεν σου ‘κανα χατίρι, ανάγκη είχα κι εγώ,
που μέσα απ’ τον καημό σου γυρεύοντας τη λήθη
μάθαινα να ξεχνώ.

Συγκλονιστικό πολύ όμορφο ::yes.:: ::up.::
primavera
22-05-2007 @ 00:56
πωπω τι πάθατε σήμερα όλοι ::sad.:: ::love.::

αλλά και ποιά η διαφορά απο ένα κορίτσι της Τρίτης ας πούμε? ::laugh.::
καλημέρα Χρήστο μου
CHЯISTOS P
22-05-2007 @ 01:54
"Μια Δευτέρα μια Τρίτη / που 'σαι μόνη στο σπίτι / σαν εγέρας θα μπώ..."
Με πρόλαβε άλλος, Νικόλ !
Καλημέρα σε όλους σας, παιδιά !
ΛΕΩΝ53
22-05-2007 @ 03:00
Καλημέρα αδερφέ Χρήστο.

Σχολιάζοντας την ποίηση την βρίσκω εκπληκτική σε όλα, άλλωστε δεν θα ήταν κάτι άλλο δυνατόν από εσένα τον..... λογοπλάστη.

.........Κορίτσι μου της Κυριακής τι σου χει πια ξεμείνει;
στ’ άδειο ποτήρι της σιωπής, ποιος την ψυχή σου πίνει ;.......

Τώρα ερχόμενος στην ουσία του θέματος.......Με πόσες γύρναγες όλη την εβδομάδα βρε...και με το κορίτσι αυτό βρισκόσουν .....μόνο Κυριακή ε?

Ηλίας




::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth
22-05-2007 @ 03:17
Γλυκό, τρυφερό,γεμάτο αναμνήσεις...Υ π έ ρ ο χ ο!
Ποιητής!!!!
Καλή σου μέρα
Ν.
poetryf
22-05-2007 @ 06:11
Αναρωτιέμαι αν το "αν" μου σε αγγίζει
αν η αγάπη μου το νου σου πλημμυρίζει.
Φεύγω και χάνομαι αστραπή μες στο χειμώνα
κοντά σου έρχομαι σα Μάη ανεμώνα!

Αναρωτιέμαι τι το όνειρο θα φέρει
κι αν η καρδιά σου μοναχή τα καταφέρει
Κλείσε στη δίψα μου τα λάθη σαν πλημμύρα
δεν μας αντέχει χωριστά ούτε η Μοίρα!

Μeσα σου γέννησα Θεούς με μια ανάσα
το χτες μου στ'αυριο ευθύς έδωσε πάσα...
Μπρος σου ξεχύνεται γυμνό το ονειρό μας
σα μια σφραγίδα εκεί ψηλά στο μέτωπο μας.

Μέτρησα μπόρες μα τον Ήλιο μου σ'αφήνω
έλα και πες μου εδώ για πάντα εγω να μείνω.
Άδοξα έσβησε ξανά το πεφταστέρι
μα την ευχη μου εσυ κρατάς γλυκό μου ταίρι.
----------------------------------------------------------------
Η απουσία της στιχοκουμπάρας είναι ούτως ή άλλως αισθητή
εσύ την έκανες πιο εύκολη ίσως..
Το ίδιο ελπίζω κι εγώ για εσένα... ::hug.:: ::love.::
Aris4
22-05-2007 @ 09:16
Πρωτα - πρωτα να πω οτι το θεωρω αξεπεραστης ομορφιας το ποιημα σου ' συνεννοημενε' μου φιλε Χρηστο !!

Τωρα , για απαντησε στην ερωτηση του Ηλια !!!! ::razz2.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο