| |
| | Είναι τραχύς ο δρόμος ν'ανεβείς |  | | | Την πρώτη φορά πες ότι δεν ήξερες, την δεύτερη ήταν ανθρώπινο λάθος....αν υπάρξει και τρίτη, τότε είσαι ολίγον.... | | |
Είναι τραχύς ο δρόμος ν'ανεβείς,
γκρεμός, γεμάτος κροκάλες έτοιμες να καταρεύσουν σε κάθε βήμα,
και βάτα, να σκίζουν τα χέρια σου, κάθε που πα να πιαστείς.
Μα είναι η κορφή σου που σε καλεί,
είναι το ριζικό σου που σου γνέφει...
Και εσύ, όλο να κοιτάς τα πίσω,
σαν κάτι να περιμένεις να σε βρεί...
Τ'απλώνεις το χέρι, να πιαστεί...
Κι ύστερα πάλι μόνος,
με τα μάτια στραμένα μέσα,
ν'αναζητάς τον ζήτουλα που κρύβεται πίσω από τ'άδειο, απλωμένο χέρι...
Άραγε, να ζητιανεύει τι;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
Περιπάνος Δημήτρης
24-05-2007 @ 02:48 | ::yes.:: πολύ καλό φίλε Γιώργο!!!!μπράβο σου!την καλημέρα μου... ::up.:: ::up.:: | | agrampeli
24-05-2007 @ 05:24 | ναι είναι πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: | | justawoman
24-05-2007 @ 14:59 | κι εσύ ανεβαίνεις
μα το χέρι ζητάει άλλο χέρι
ωραίον το εσωεξωστρεφές σου ::smile.:: | | kin
24-05-2007 @ 18:44 | χχμμ???
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
