| |
Όλα της φαίνονται άδεια.
Ολα στα μαύρα σκοτάδια.
Ένα δάκρυ στο μάγουλο λέει πολλά.
Το πρόσωπο είναι θαμέννο,
Μες στα χέρια κρυμμένο.
Και χάνεται μόνη της στην μοναξιά.
Τ’αστέρια κει πάνω της κρατάν συντροφιά
Και ο αέρας την γεμίζει φιλιά.
Στο κενό η δική της φωνή.
Αυτή μονο ακούγεται, εκείνος έχει χαθεί.
Είναι το δάκρυ που κυλάει αργά,
Είναι ο πόνος που ποτέ δεν περνά.
Είναι ο θόρυβος μες στο δωμάτιο.
Σ’ένα δωμάτιο σκοτεινό και άδειο.
Είναι η καρδιά της που σταματά να χτυπά.
Είναι στο φως, μια χαμένη σκια.
Ειναι η αγάπη που ποτέ δεν θα βρεθεί.
Είναι η απουσία. Εκείνος έχει χαθεί.
Τα λόγια ήταν σκληρά.
Απότομα και κοφτερά.
Μια πληγή δημιουργήθηκε βαθυά.
Το σώμα κουλουριασμένο,
Σε μια γωνιά αφημένο.
Χάνεται μόνη της στην μοναξιά.
Σκειές υπάρχουν γύρω, απειλητικά.
Θυμήζουν καταστάσεις που ποτε δεν ξεχνα.
Ένα σημείωμα στο πάτωμα, εκεί,
Παρατημένο. Εκείνος έχει χαθεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
