| |
Το μπουκάλι στο τραπέζι
το ποτήρι περιμένει
το γεμίζω και το πίνω
βρέ καρδιά μου πονεμένη !
Το μυαλό μου θολωμένο
η ψυχή μου δυό κομμάτια
προδωμένη από εσένα
και τα μαὐρα σου τα μάτια !
Θέλω φέσι εγώ να γίνω
και να ζαλιστώ πολύ
τη καρδιά να σταματήσω
πού χτυπάει σαν τρελλή !
Άσπρο πάτο στην υγειά σου
θέλω να περνάς καλά
κι ας με έχεις κάνει λιώμα
και ας πἐρασα πολλά !
Το μπουκάλι πλέον άδειο
με κοιτάζει κι απορεἰ
πώς επίστεψα σε εσένα
μιά καρδιά τόσο σκληρή !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
