| |
Κρατας στην αγκαλια σου
ενα σωμα
ενα δερμα.
Τα κοκκαλα προβαινουν
σαν γλυπτα
μιας διεστραμμενης εποχης.
Δυο ματια ειναι μονο
η υπαρξη του
δυο μεγαλα ματια
γεματα πεινα και μαυρες στιγμες.
Σηκωνεις στον αερα
τον καρπο των κοπων σου
την ζωη σου ολοκληρη
και την βλεπεις
οπως ποτε δεν θα ηθελες
και τωρα θες να μεινεις τυφλη.
Το μονο που σε νοιαζει
η δικη του σιτηση
γιατι τα ματια του
σε βαζουν στους πιο
αγωνιωδεις αγωνες.
Το κοιτας με λατρεια
σαν την πρωτη φορα που το ειδες
σαν την πολυτημοτερη εικονα
του κοσμου ολου.
Με ενα γυαλινο βλεμμα
αντικατοπτριζεσαι
ολες του οι ελπιδες εσυ
ολος του ο κοσμος.
Ενας σκελετος δαρμενος απο
εναν πολεμο λιγων
εχει γινει η δημιουργια σου.
Μαραινεται
χολαινει
και αλλοι ζουν
σε βαρος του σκελετου του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
