| |
Σκουριά κι ασήμι όσα χάρησε η νύχτα
κι ο έρωτά σου σαν ναός της Βαβυλόνας
τα πρωινά στους άδειους δρόμους της Αυλώνας
μοιάζουν με κάτι που ποτέ μου δεν το ίδα.......
Περνώ διόδεια και μπένω σε πορίες
σε όσα κράτησα επήμωνα κλειστά
στα δυό μου μάτια που τα έχω αδειανά
και σε χωράφια με καμένες τις φυτίες....
Ενας θεός που δεν κατάφερε ποτέ του
να βρεί ένα φίλο να περάσει μια βραδιά
κλήνει του πόνου η πληγή μα είν'αργά
για να χωρέσει ο ουρανός το στεναγμό του........
Στης μεγαλύτερης ανάγκης το σκαλί
σκαρφαλωμένος στις στροφές μιας λεοφώρου
με τα παιχνίδια ένος χρόνου εοσφόρου
ψάχνω ακόμα για να βρώ μια αφορμή.........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
