Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σ' έκλεισα μέσα μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269418 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σ' έκλεισα μέσα μου
 (μικρό) στιχοσχόλιο στο «M' αγάπησες λίγο μα λίγος κι εσύ» της poetryf
 
Σ΄ έκλεισα μέσα μου

Μέσα στη ματιά μου σε κατάπια
κι έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά
έκαψα του βιού σου τα κιτάπια,
σ’ έκανα ραγιά στα μουλωχτά.

Θέλησα να κλέψω την αγάπη
σύμβολο και δούλο να κρατώ
φέρθηκα σκληρά σαν το σατράπη,
-κέρδισα ένα αίσθημα πλαστό-.

Τώρα συντροφιά μου πάντα μένει
σαν το καναρίνι στο κλουβί,
μα έχω μια αγάπη μαραμένη,
άχρωμη, θλιμμένη και βουβή…
-.-




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      του Αχερωτα
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
deti
08-06-2007 @ 07:16
::smile.::
agrampeli
08-06-2007 @ 07:21
πολύ ωραίο Χρήστο καλο Σ/Κ ::up.::
ΛΕΩΝ53
08-06-2007 @ 07:22
Αϊντε ρε Χρήστο ΘΕΩΡΑΤΕ.

Ολα τέλεια τα γράφεις. ΜΑ ΟΛΑΑΑΑΑΑ!!!!

Μπράβο σου.

Μια στροφή ακόμα να είχες θά 'μπέρδευες σίγουρα.....και γιουσουφάκι.....χαχαχαχα

Καλό Σ/Κ
Ηλίας
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
primavera
08-06-2007 @ 08:13
αχ , τώρα εγώ μελαγχόλησα ::sad.::

ουφφφ, καλό Σαββατοκυριακο βλε ::rol.::
poetryf
08-06-2007 @ 11:12
Όπλο στραμμένο στην καρδιά
το αντίο που θυμάμαι..
Είχε θυμάμαι συννεφιά
γι'αυτό κι εγώ φοβάμαι.

Σε αγάπησα ίσως πολύ
κι ανέθρεψα ελπίδες...
Μα πήρες την ανατολή
μέσα στις καταιγίδες..

Πόσο λυπάμαι τελικά
που μου κλεψες τη νίκη...
Ήτανε όλα μαγικά
μα τώρα γίναν φρίκη!

Περιπλανιέμαι σαν το φως
που ψάχνει το σκοτάδι...
Είσαι του πόνου ο αδερφός
κι εγώ σκιά στον Άδη.

Τρέχα να φύγεις μακρία
γιατί δεν με βαστάζεις...
Τα ονειρά μας τώρα πια
σαν δάκρυ μην τα στάζεις.

Δεν είμαι αγάπη στις πολλές
μα ούτε και οπτασία...
Ρίχνεις θανάτου εσύ βολές
μα μένω Αθανασία... (και κυριολεκτικά και μεταφορικά! χεχε)
::laugh.:: ::love.::
elena351
08-06-2007 @ 11:47
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
08-06-2007 @ 12:35
::smile.:: !!!
CHЯISTOS P
08-06-2007 @ 12:52
Και να δεις που με του στίχους έχω μπλέξει
ν’ απαντήσω δεν μου βγαίνει ούτε λέξη
έχω θέματα ανοιχτά
θα την κάνω μουλωχτά
και θα γράψω μια απάντηση για όλους
να καλύπτει τους διάφορούς μου ρόλους

Στον Ηλία θα χαρίσω ένα μπουμπούκι
που ‘ναι άσος στο να παίζει το μπουζούκι
θα του ρίξω δυο πενιές
τρελαμένες ζεϊμπεκιές
να χορεύει ανασταίνοντας στην πίστα
και ο χάρος να τον σβήσει απ’ τη λίστα. http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=52357

Μια ευχή μου θα δοθεί με σημασία
στην καλή μου την κουμπάρα Αθανασία
στη καρδιά της τη βαριά
να βρεθεί παρηγοριά
κι οι στιγμές της να ανθήσουν στη ζωή της
και να στάζει από πάνω της ..γλυκύτις (!) http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=52361

Της Ειρήνης το παράπονο κατάσχω
αντ’ αυτής, κάλιο εγώ, διπλά να πάσχω,
δίνω δυο φιλιά θερμά
να της σπάσουν τα δεσμά
κι ένα χάδι την καρδιά της να ζεστάνει
κι απ’ τις μαύρες αναμνήσεις να τη γειάνει. http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=52359

Ούφ ! μ’ ένα σμπάρο 3 τρυγόνια !
vag62
08-06-2007 @ 14:15
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο