| |
ΑΙΟΛΟΣ
18-06-2007 @ 00:54 | Ενδεχομένως να κρύβω υποσυνείδητα
μια ανάγκη ολοκλήρωσης που δεν την άγγιξα ποτέ
ή έναν πόθο επιτέλεσης του χρέους μου
σαν άνθρωπου…
Αυτογνωσιακός προβληματισμός Χρήστο σε ένα ακόμα θαυμάσιο γραπτό σου…
Καλημέρα και καλή εβδομάδα…
::smile.:: | | name_dsp
18-06-2007 @ 01:07 | Διαψεύδοντας καθημερινά το χρέος του προορισμού μου
και επιτρέποντας στα βλέφαρα–φορές- να κλείνουν
αφήνοντας αδάκρυτες τις κόρες των ματιών μου
μπροστά στον πόνο των ανθρώπων, ή στο θάνατο
Χρήστο,
Εγώ αυτό διάλεξα!
Καλημέρα! ::smile.:: | | foteinos
18-06-2007 @ 01:29 | μα εγώ μέσα μου κρύβω δειλία υπάρξεως
αν και καλά γνωρίζω – όπως όλοι-
πως ότι γίνεται ανόρεχτα, δεν γίνεται σωστά.
Κι εγώ δεν υπάρχω σωστά.
...Θα συμφωνήσω με τον ΑΙΟΛΟ, εξαιρετική στιγμή ::yes.:: ::yes.:: | | annaΤi
18-06-2007 @ 03:06 | "Ενδεχομένως να κρύβω υποσυνείδητα
μια ανάγκη ολοκλήρωσης που δεν την άγγιξα ποτέ
ή έναν πόθο επιτέλεσης του χρέους μου
σαν άνθρωπου…"
...κάνε μου το "σαν", "ως" χρήστε και θα το... ::love.::
πάντα με το δίκανο, οπλισμένο, απέναντι από το εγώ...
και η αποδοχή εαυτού χρήστε;;; ποτέ, ε;;; ::yes.::
καλημέρα... | | justawoman
18-06-2007 @ 03:09 | αυτό το χρέος Χρήστο, που το κουβαλάμε συνειδητά ή όχι και στοιχειώνει τις μέρες της απραξίας
Πάντα δίνεις τροφή στη σκέψη μου με τον πιο εσωτερικό τρόπο
Εύγε και πάλι!!!
| | TAS
18-06-2007 @ 16:25 | Και γέμισε ο ύπνος μου κενά και σκάμματα βαθιά…
Πάντα προβληματίζεις και αφησυχάζεις... | | agrampeli
19-06-2007 @ 02:10 | πάντα υπέροχα γράφεις ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
