Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: τοποθέτηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130830 Τραγούδια, 269476 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 τοποθέτηση
 
Η πόρτα που
πότε ανοίγει, πότε κλείνει
αφήνει ένα κομμάτι δρόμου ανοιχτού να φαίνεται
κι ο καλοκαιρινός ουρανός
με στάλες ιδρώτα γύρω από το πρόσωπο,
φωτίζει εκείνη την αιώνια αμηχανία
που δεν ξέρεις πια αν είναι
ελευθερία σκέψης ή
ανικανότητα οριστικής τοποθέτησης
γιατί
η πεταλούδα κάποτε θα πετάξει
κι ο τζίτζικας θα καταστραφεί
και μια παιδική απορία θα ειπωθεί
αφήνοντας όλους με το στόμα ανοιχτό,
μα πόσο μπορεί
εκείνη η στιγμή το βάρος του χρόνου ν’ απαλύνει
και το τίποτα να ντύνει
πόσο μπορεί
του έρωτα τ’ αδιέξοδα απ’ το χαρτί να σβήνει
να σβήνει
οριστικά
δεν μπορεί



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
silmariel
18-06-2007 @ 16:55
με μάγεψες...
ORLANDINA
18-06-2007 @ 16:57
υπεροχο!
Denis
18-06-2007 @ 17:10
Γοητευτικότατον! ::rol.::
AleXandros K.
18-06-2007 @ 17:20
Ωραία τοποθετήθηκες φίλε μου... ::wink.::
CHЯISTOS P
18-06-2007 @ 17:31
"...η αιώνια αμηχανία / που δεν ξέρεις πια αν είναι ελευθερία σκέψης ή ανικανότητα οριστικής τοποθέτησης.."

τί υπέροχος λόγος !...
ΑΙΟΛΟΣ
18-06-2007 @ 17:55
Υπέροχο… μπράβο σου…
::smile.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
18-06-2007 @ 18:07
και μια παιδική απορία θα ειπωθεί
αφήνοντας όλους με το στόμα ανοιχτό

ρε συ Άννα ,όσο πας καλυτεροτερεύεις
Δήμητρα
19-06-2007 @ 01:48
Με Παραποιητή γιατί μου άρεσε η λέξη που εφηύρε...χαχα
Καλημέρα Άννα μου.
Όντως πάρα πολύ όμορφη τοποθέτηση.
justawoman
19-06-2007 @ 02:50
που δεν ξέρεις πια αν είναι
ελευθερία σκέψης ή
ανικανότητα οριστικής τοποθέτησης

όντως... δε μπορεί

Ευαίσθητη η γραφή σου, το σημερινό... θαύμα!
::smile.::
balistreri
19-06-2007 @ 03:27
ο τζίτζικας...γιατί να καταστραφεί ο τζίτζικας; αυτό με πόνεσε...κατά τ' άλλα εσυγκλονίστην
επισκέπτης
19-06-2007 @ 04:19
....σας ευχαριστώ όλους πολύ, την καλημέρα μου και φιλιά ::rol.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
19-06-2007 @ 07:21
εκείνη η στιγμή το βάρος του χρόνου ν’ απαλύνει
και το τίποτα να ντύνει
πόσο μπορεί
του έρωτα τ’ αδιέξοδα απ’ το χαρτί να σβήνει

Ο έρωτας είναι αδιέξοδο.....απλά νιώσε τον. ::yes.::
ζήσε τον ::yes.:: καλό σου απόγευμα ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο