| |
Θα σου μιλήσω σήμερα
Για φωτιές και ηφαίστεια.
Θα σου μιλήσω σήμερα
Για κείνο το νεκρό ,
Σχεδόν ξεχασμένο ηφαίστειο
Που όλοι τόλεγαν νεκρό.
Και ξύπνησε άξαφνα με ορμή.
Ακούω.
Ακούω ήχους υπόκωφους κι απόκοσμους
Και βρύχους θεάλλης.
Νιώθω κραδασμούς ξεχασμένους από καιρό.
Με συνταράσσουν και με ματώνουν
Πόθοι και επιθυμίες απρόσμενες κι’ αναπάντεχες
αναδυόμενες από λάβες καυτές.
Ακούω .
Κύματα λάβας φωτίζουν ένα μαύρο ουρανό.
Φωτίζουν το φεγγάρι και το κάνουν κόκκινο
Ένα κόκκινο φεγγάρι!
Ήχοι βογκούν μέσα και έξω μου
Όλα είναι τόσο οικεία και τόσο απόμακρα.
Ένας ζεστός παράξενος αέρας
Σφυρίζει εκείνο τον τόσο παλιό μα και τόσο νεανικό
Ερωτικό σκοπό.
Στη δίνη των ήχων ακούω μνήμες νεανικών σκιρτημάτων.
Ακούω.
Πύρινες γλώσσες ξεχύνονται και μου γλύφουν το κορμί
« Καίγομαι, καίγομαι» σούλεγα απελπισμένος
Κι’ εσύ γελούσες.
Στο πυρωμένο μου στόμα ο πόθος για ένα σου φιλί
Η ηδονή του σώματος στην απελπισία της ψυχής.
Μένω μετέωρος και ενδεής.
Σιωπηλά αποχωρώ.
΄Ο.τι ήθελα να σου πω και δεν τόλμησα εσύ τα ακούς.
Τ ακούς και χαμογελάς με κατανόηση
Ίσως και με αγάπη.
Όμως οι φλόγες αυτού του ηφαιστείου δεν σε αγγίζουν
Γιατί είναι αόρατες.
Παιγνίδια του μυαλού και της καρδιάς μου μόνο.
Τίποτα δεν ακούω!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
