stixoi.info: Το Φράγμα του χρόνου

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Φράγμα του χρόνου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το Φράγμα του χρόνου

Το Παρελθόν με τραβάει αριστερά μέσα στα μυστήρια και το μέλλον σαν μαγνήτης με ωθεί δεξιά σ' εκείνα που δεν έζησα ακόμα ποιό δρόμο να διαλέξω;

[I]Τί είναι εκείνο που χαροπαλεύει μες στα σωθικά μου ;
τι είναι αυτό που με υπονομεύει σε κάθε μου στροφή ;[/I]

Η ζωή μου μοιάζει με παράσταση χωρίς περιεχόμενο
και ο χρόνος προχωρά συνεχώς με εμπλοκή...

[B]Το τώρα και το αύριο μπερδεμένα σε ένα ανυπόταχτο παρελθόν
μιας λησμονημένης μέρας
που τη σημαδεύω ακόμη απο το μακρινό μου πλανήτη
με το εξελιγμένο μου τηλεσκόπιο
για να διαβάσω τα ίχνη της ...[/B]

Βλέπω εκείνη την εικόνα που έχει πεθάνει χρόνια τώρα
κι όμως έχει σημαδέψει την καρδιά μου με την ανελγησία της

[I]Χαρούμενη μέρα μου είπανε ότι είναι η σημερινή
μα εγώ βλέπω γύρω μου μόνο θλίψη...[/I]

Θέλω να μπω μέσα στην εικόνα που τόσο αγάπησα
στο δρόμο που τόσο νοστάλγησα να περπατήσω ξανά
τα χρόνια είναι όλα μαζεμένα ανάκατα σαν τα μαλλιά μου
πάνω από το κεφάλι μου

[I]Ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμα
ή μήπως ζω χαμένος σε ένα ζωντανό παρελθόν
που ίσως κάποιος άλλος απένανατι απο τη δική μου τροχιά
βιντεοσκοπεί στο μέλλον...[/I]

Παράξενο ταξίδι ο χρόνος William
κι ετούτη η γραφή που με υπονομεύει

[I]Μια παράξενη σκέψη με κυριεύει κι απόψε :[/I]

"[I]Eίμαστε τελικά όλοι πρωταγωνιστές σε μια ταινία
μέσα στο άπειρο , σε καμπυλωτή τροχιά
σε ένα έργο που έχει προβληθεί ήδη στο διενεκές της ψυχής μας[/I]

Σιγουρεύτηκα μετά το ψηφιακό σήμα
που έλαβα στα αναπάντεχα του μυαλού μου
που απλά μου επιβεβαίωσε ότι αυτό που πληκτρολογεί
αυτή τη στιγμή αυτό το κείμενο
δεν είμαι εγώ , αλλά το ολογραμμά μου
σε απόλυτη κυτταρική συγγένεια με το τίποτα..

[B]Η φωνή μου γαληνεύει
κι εκεί που όλα τελειώνουν ,
όλα ξανά αρχίζουν απο την αρχή..[/B]

[B][I]Έτσι ακατέργαστα William σαν έκρηξη
και σαν φως που έχει μάθει να σπάει το φράγμα του χρόνου
και του τόπου και να αγγίζει την αιωνιότητα.....[/I[/B]]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις

MARGARITA 20-07-2007 @ 15:50	Έτσι ακατέργαστα...από καρδιάς συναίσθηση...μπράβο σου
MADLIN 20-07-2007 @ 15:56	::theos.:: ::up.:: ::yes.::
Αριάδνη20/08 20-07-2007 @ 16:45	Θα σου πω μόνο αυτό: ::oh.:: Ελπίζω να κατάλαβες...
giannisanas 20-07-2007 @ 17:18	ρε william γιατί βασανίζεσαι έτσι; ωραία τα ποιήματα σου αλλά...
jenny 21-07-2007 @ 02:56	Τί είναι εκείνο που χαροπαλεύει μες στα σωθικά μου ; τι είναι αυτό που με υπονομεύει σε κάθε μου στροφή ; Η ζωή μου μοιάζει με παράσταση χωρίς περιεχόμενο και ο χρόνος προχωρά συνεχώς με εμπλοκή... yoperoha dosmeni i amfisvitisi ke i anisiha
Α.Ε. ΕΠΕ 24-09-2008 @ 22:42	Σιγουρεύτηκα μετά το ψηφιακό σήμα που έλαβα στα αναπάντεχα του μυαλού μου που απλά μου επιβεβαίωσε ότι αυτό που πληκτρολογεί αυτή τη στιγμή αυτό το κείμενο δεν είμαι εγώ , αλλά το ολογραμμά μου σε απόλυτη κυτταρική συγγένεια με το τίποτα.. Σπουδαίο!!!
φραγκοσυριανος 24-09-2008 @ 23:30	Σιγουρεύτηκα μετά το ψηφιακό σήμα που έλαβα στα αναπάντεχα του μυαλού μου που απλά μου επιβεβαίωσε ότι αυτό που πληκτρολογεί αυτή τη στιγμή αυτό το κείμενο δεν είμαι εγώ , αλλά το ολογραμμά μου σε απόλυτη κυτταρική συγγένεια με το τίποτα.. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ηώς 25-09-2008 @ 10:52	"Eίμαστε τελικά όλοι πρωταγωνιστές σε μια ταινία μέσα στο άπειρο , σε καμπυλωτή τροχιά σε ένα έργο που έχει προβληθεί ήδη στο διενεκές της ψυχής μας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο