| |
μικρός μικρός σαν αστρό
στ'απέραντο το κύμα του ώκεανού
μικρός σ'αυτό το σύμπαν
ασήμαντος χλωμός
τον παρασέρνει το κύμα
απο 'κεί και από 'δω
τσαλακωμένος σαν πουκάμισο
που εχω ρίξει χάμο στο πάτωμα
τη νύκτα όταν γυρνάω
και σκορπισμένος σαν το θάνατο
που σκορπάει η πείνα
στη Νότια Αφρική
είναι που όλο σκέφτεται
το σπίτι του ν'αφήσει
και μ'ένα σπαθί απο ασήμι τα φτερά του να χαρίσει
σ'ένα παιδί που έφυγε
όταν η πείνα τον είχε ζώσει
κι είναι που ονειρεύτηκε φτέρα να του χαρισεί
για να κρύψει την αιτία
να τον ξεγελάσει και στα σύννεφα να τον αφήσει
μ'αυτή θερίζει όπως κι αυτός
θερίζει τα χωράφια
κι έχει γίνει αφόρητη σκοτώστρα αληθινή
και ποιός να την κρατήσει....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
