Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πίσω από τις μυρτιές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πίσω από τις μυρτιές
 Έτσι για να υπάρχει.
 
Πίσω από τις μυρτιές μέτραγα τα σκουληκάκια πάνω στην κοπριά που μόλις είχα κάνει
-κουράδα μακριά και στρογγυλή- και ο Μέντης ο χασάπης έβαζε το μαχαίρι του στον λαιμό
του μοσχαριού μου. Έπαιζα μαζί του κοντά έναν χρόνο.

Ολάκερη παρέα ήμασταν. Το μοσχαράκι ο Σωκράτης, η γαϊδούρα η Λουτσίντα,
ο σκύλος ο Μπότσης κι εγώ. Σήμερα σφάζαν τον Σωκράτη.
Η Λουτσίντα κοίταζε από άλλη μεριά και ο Μπότσης γλειφόταν.
Το ορκίζομαι. Δεν έκλαψα. Είχα μήνες να φάω κρέας μα δεν έφαγα μήτε μια μπουκιά.
Μόνο χόρτα που είχε βράσει η μάνα μου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vas
24-07-2007 @ 17:41
απλά μου άρεσε...
estia
24-07-2007 @ 17:54
Δεν θα ξανα φάω μύρταααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!
χάθηκε ο τόπος; ::yes.:: ::smile.:: ::smile.::
Denis
24-07-2007 @ 18:03
Ρε συ, οξυούρους (μικρά λευκά σκουληκάκια) είχες κι εσύ;! ::naugh.::
Καλά, οι μυρτιές, σκέτο ναρκοπέδιο! ::rol.::
justawoman
24-07-2007 @ 18:12
η κοπριά και οι μυρτιές είναι για παραπλάνηση
Εδώ το θέμα είναι η σφαγή, του μοσχαριού και το τέλος της αθωότητας

Μη σου πω τι έπαθα όταν είδα ή μάλλον άκουσα, αστακό ζωντανό να μπαίνει σε νερό που βράζει... ::scare.::

ουφ πια νυχτιάτικα...
Denis
24-07-2007 @ 18:32
Πάντως, ρε Σπύρο, επειδή θέλω να 'μαι, όσο είναι μπορετό, ειλικρινής και μαζί σου, μου φαίνεται πως ο ρεαλισμός τού... περιττώματος, υπό τη φραστική διατύπωση, με την οποία παρατίθεται, προδίδει βάναυσα και βάρβαρα την όποια τυχόν ποιητική πρόθεση του κειμένου... Την κονιορτοποιεί ή την κατασφαγιάζει πιο φριχτά κι απ' το μοσχαράκι, πιο δραματικά κι από την αθωότητα... Η κρίση μου αυτή εκκινεί, βέβαια, από μιαν αντίληψη περί ομορφιάς στο γραπτό λόγο αρκετά διαφορετική από τη δική σου... Όμως, μην ξεχνάς πως ο συγκροτημένος διάλογος και οι όποιες τυχόν διαφωνίες σε ζητήματα αισθητικής αποτελούν δείγμα πνευματικής υγείας, ρώμης και σφρίγους... ::rol.::
vas
24-07-2007 @ 18:41
Διονύση 'έχεις δίκιο γενικά αλλά το συγκεκριμένο δεν εμπίπτει
στον ορισμό που το συμπεριλαμβάνεις... γιατί?... γιατί τα αιματα
από τον Σωκράτη "παίρνουν" στο πρόσωπο όλα τα άλλα μέλη
της ιστορίας, και όχι μόνο, αλλά κι αυτούς που την διαβάζουν...
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
24-07-2007 @ 18:57
βρε Διονύση κατ αρχήν καλημέρα
πες το όπως θέλεις μα θα σου τα πω κι εγώ όπως θέλω

Η ανθρωπότητα ή μάλλον η Ελλάδα διένυσε την αισθητική και το σφρίγος της προ πολλού . Η πνευματικότητα αποτελείται κυρίως από sex και ο πολιτισμός από δρόμους και κτίρια βρώμικα . Η μοναξιά των ανθρώπων είναι καταγεγραμμένη ως συνήθεια, η αγάπη έχει γίνει διαφημιστικό σπότ και είμαι σίγουρος πως ο ρεαλισμός του γραπτού λόγου όταν και αν επιτυγχάνεται δεν είναι περίττωμα μα αναγκαιότητα.
Άλλο δεν έχω να προσθέσω επί του/των κειμένων. Έτσι έγινε και ακριβώς έτσι γράφτηκε.

vas, estia, justawoman, καλημέρα και σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια
AleXandros K.
24-07-2007 @ 18:57
Παραποιητά μου άρεσε δικαιώνεις το όνομα σου ::cool.::
Πάντως μας δίνεις με τα γραπτά σου γόνιμο έδαφος να αντιπαρατεθούμε...λες να φταίει η κοπριά;;; ::laugh.::
Καλό ξημέρωμα...
Nemo
24-07-2007 @ 22:57
Παρά-ποίηση...
Είναι και αυτή μιαν άποψις.
Αν και λίγο δύσπεπτο, πετυχαίνει, με την ευαισθησία του, τον στόχο.

Καλή συνέχεια να έχεις!
Τσακίρη Χαρά
25-07-2007 @ 01:37
Εγω παλι μετα απο 15 χρονια περιπου εφαγα κρεας ξανα, μετα που μου σφαξανε το γουρουνακι μου!!!!
Γουτσου-γουτσου τον ειχα βαφτισει...............
ΛΕΩΝ53
25-07-2007 @ 02:31
Βρε ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ μου μας έχεσες τελικά κι ησύχασες.....το περίμενα από σένα μια μέρα αυτό.......πάλι καλά που δεν μας τα πέταξες κι επάνω μας........χαχαχαχα Αφού ξαλάφρωσες όμως και μετά μας αποζημίωσες με το παραπάνω....... ::theos.::
Άθη Λ.
25-07-2007 @ 03:06
Παραποιητή μου, μου θύμισες παρόμοια στιγμή μου...
(δεν μιλάω για το πρώτο σκέλος της δημιουργίας σου, έτσι; να εξηγούμαστε..) ::razz2.::
την καλημέρα μου..... ::smile.::
Α.Ε. ΕΠΕ
25-07-2007 @ 04:30
Σε μένα πάντως άρεσε πάρα πολύ.
Ένα μικρό παιδί που προσπαθεί να βρει διέξοδο στο αναπόφευκτο, νοσηρά εστιάζοντας στον προηγηθέντα φόβο του προκειμένου να αποφύγει την σκληρή αλήθεια των μεγάλων.
Το βρήκα εξαιρετικά ειλικρινές και συγκλονιστικό.
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
25-07-2007 @ 04:39
καλημέρα στην παρέα
sorry στιχοσύντροφοι που δεν απαντώ στα δικά σας όσο θα ήθελα
ίσα και με το ζόρι προλαβαίνω ακόμα και να σας διαβάσω

δυστυχώς λόγω που-στην δουλειά έχουν πάρει άδεια αρκετοί λόγω θέρους με έχουν πηδήσει κανονικότατα
και διανύω περίοδο λιτότητας σχολίων αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά

γιατί βρε Άθη?
τι έχουν οι μυρτιές και τις αποφεύγεις? ::razz2.::
ΛΕΩΝ, Χαρά, Νemo, Aλέξανδρε και ιδιαιτέρως εταίρα,
thanks πολύ για τα σχόλια
Aris4
25-07-2007 @ 07:33
::sneak.:: Ρε Παραποιητη , γαμω το κερατο μου μεσα ...
σωνει και καλα να αφυπνισεις τα παιδικα μου τραυματα ??? ::cry.::
Καλημερεεες ...
poetryf
25-07-2007 @ 08:53
Παράδοξα ευαίσθητο! ::rol.:: ::blush.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο