| |
Κανείς δεν θα έρθει τις πληγές μας για να δεί
κανείς!
Μόνο το σούρουπο!
εκεί που αλυχτούσε το σκυλί στ’άστρα,
βλέποντας τα λυχνάρια φωτιές να σιγοκαίνε στην πλαγιά
μικρές πυγολαμπίδες μέσα στα πυκνά δάση
που ξεχειλίζανε δροσιά οι πλαγιές τους από εσάς
εκεί που η γη μας ζεσταίνει τώρα
σ’αυτό το χώμα που πύρωσε…
εκεί που είχαμε βρει αυτό το σπίτι χωρίς σύνορα
και αναπαυόμαστε στην σκιά σας
ανάμεσα στις κραυγές μάχης
που έδιναν οι ρίζες σας με το κελαρυστό νερό
μαζί μας εκεί το ολόγιομο σιωπηλό φεγγάρι
συμπαράσταση κι αυτό στην λύπη μας
ξαγρύπνησε μαζί μας μέσα στ’όνειρό μας
και είδε πηγή ν’ανοίγει στην καμένη έρημο το δάκρυ μας
και τα ασώπαστα τριζόνια
αγκαλιά στα κλωνάρια του ανέμου
εκεί να ματώνονται
με μαύρο το σύννεφο της θλίψης
ένα κομμάτι σύννεφο αγκαλιάζει τώρα το βουνό
με τις ψυχές σας να απουσιάζουν πια!
Αλήθεια ποια δέντρα εκεί θα βρέξουν φύλλα κίτρινα;
ποιος θα μετρήσει τους ξύλινους καμένους σταυρούς εκεί που βασιλέψατε;
τώρα ποια βαθήσκια ρεματιά θα ζηλεύουμε;
Κι όμως το χώμα σας είναι ακόμα ζεστό
και η γη μετράει της πληγές σας…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
