| |
[I][B]Κάποτε ήμουνα και ‘γω μικρό παιδί
Έκανα όνειρα για τούτη τη ζωή
Ήθελα γρήγορα εγώ να μεγαλώσω
Και από τον κόσμο των μεγάλων να γλιτώσω
Μα δεν φαντάστηκα ούτε για μια στιγμή
Πόσο δύσκολη ειν’ των μεγάλων η ζωή
Η ανεμελιά που είχα σαν παιδί
Τώρα έχει φύγει ανεπίστρεπτη
Τώρα είναι αργά γιατί έχω μεγαλώσει
Τα παιδικά μου όνειρα έχουνε σβηστεί
Τώρα κατάλαβα τη πάει να πει παιδί
Πόσο θα ήθελα να μη είχα μεγαλώσει
Κάποτε ήμουνα και ‘γω μικρό παιδί
Η φαντασία μου έκανε όργια μεγάλα
Ήθελα λέει να ανέβω μια σκάλα
Και να φτάσω ψηλά στην κορυφή
Μα δεν φαντάστηκα ούτε για μια στιγμή
Πως για να φτάσεις ως την κορυφή
Πρέπει να δώσεις την ψυχή σου στα λαμόγια
Για να μην είσαι μια ζωή μέσ’ τα υπόγεια[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
