Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131846 Τραγούδια, 269702 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μονόλογος
 Καλό βράδυ σε όλους...
 
Πώς να σου πω το "Σ' αγαπώ".. δίχως φωνή;
Είναι οι λέξεις μου στα σύννεφα κλεισμένες
Πώς να σιωπήσω;.. Πώς να κάνω υπομονή;
Οι αντοχές μου είναι από καιρό ληγμένες...

Σαν δεν σταλάζουνε τα "θέλω" μου στη γη
Άνυδρη μένει η ζωή.. ξερή σαν στέππα
Όπως τα λόγια που μιλώ δίχως ψυχή
Με τα παράθυρα του κόσμου σου κλεισμένα...

Σήμερα χτίσανε φωλιά δύο πουλιά
Σε μία γλάστρα.. με λουλούδια μαραμένα
Παντού ανθίζει η αγάπη τελικά
Στη φύση όλα είναι σοφά σχεδιασμένα...

Μόνον εμείς θα παρεκλίνουμε διαρκώς
Από τους νόμους που διέπουν τη ζωή μας
Και το σοφό: "Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός"
Εμείς το θάβουμε στην πρώτη αναστολή μας...

Πόσοι στο γάμο τους δηλώνουν ευτυχείς;
Στα δάχτυλα του ενός χεριού πια τους μετράμε
Εσύ που ψάχνεις για το ΤΕΛΕΙΟ.. θα δεις
Πως "τελειότητες" δεν πρέπει ν' αγαπάμε...

Θα σου μιλήσω για εμένα το λοιπόν
Να μην νομίζεις πως εσένα θ' αδικήσω
Με περιπτώσεις των "καλύτερων" ανδρών
Που απ' την μνήμη μου ποτέ πια δεν θα σβήσω:

Ο ένας ζούσε μακριά.. ήταν φτωχός
Δεν τα κατάφερε στο τέλος να σπουδάσει
"Δεν σου αξίζω".. μου εξήγησε απλώς
"Μια γραμματέας στη ζωή μου θα ταιριάζει"... (την παντρεύτηκε)

Ο άλλος ήταν κολλημένος στη μαμά
Χρόνια και χρόνια πέρασαν.. αρρωστημμένα
Οι χωρισμοί και οι ενώσεις.. μια οκά
Τόσες προσπάθειες.. σου λέω.. στα χαμένα...

Κάποιος μ' αγάπησε απ' όλους πιο πολύ
Κι είπα για κείνον και στο θάνατο πηγαίνω
Μα τον σημάδεψε η μοίρα από παιδί
Και δεν το δέχτηκε μαζί του να πεθαίνω...

Μέχρι που έκανα με κάποιον και παιδί
Ήρθε.. τον μάζεψε κι εκείνον.. η μαμά του!!
Έλεγε πάντα ότι.. σώβρακα φορεί
Και ό,τι έχει θα το δώσει στα παιδιά του...

Μα έξι χρόνια.. κι ούτε ίχνος έχω δει
Από τον άξιο - για λύπηση - πατέρα!!
Πες - αν το θέλεις - πως εγώ ήμουν φτηνή
Δίχως παιδί.. γι' αυτόν.. πώς φέγγει όμως η μέρα;;!!!...

Διάλεξε.. πες μου.. ποιός απ' όλους μ' αγαπά;;
Ποιός θυσιάστηκε για μένα.. δεν το βλέπεις;;!!
Όλα λοιπόν - αν θες να δεις - είναι απλά
Αρκεί τα κότσια ν' αποκτήσεις.. που δεν έχεις!!!...




5-8-2007








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
maninoula
05-08-2007 @ 14:44
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
maninoula
05-08-2007 @ 14:45
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
ofilia
05-08-2007 @ 14:53
::yes.::
ΠΥΘΙΑ
05-08-2007 @ 14:57
Θα διάλεγα αυτόν που θυσιάστηκε.Αλλά πως αφού δε ζει; ::huh.::
Λύχνος του Αλλαδίνου
05-08-2007 @ 17:48
Χμμ...θα έλεγα αυτόν που δεν ήρθε ακόμα...πολύ όμορφος ο μονόλογος σου πάντως...πικρός αλλά όμορφος.
elena351
05-08-2007 @ 19:29
::sad.:: ::huh.:: ::no.::
ΑΙΟΛΟΣ
06-08-2007 @ 02:30
Μαρία μου, πάντα γράφεις όμορφα και με πάθος… ολόψυχα θα έλεγα…
Να είσαι καλά… Την καλημέρα μου και την αγάπη μου…
::smile.::
marakos1948
06-08-2007 @ 03:47
::up.::
TAS
06-08-2007 @ 04:05
::oh.:: !
agrampeli
06-08-2007 @ 05:14
με Αίολο ::smile.:: ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ
06-08-2007 @ 16:22
Κάποιος μ' αγάπησε απ' όλους πιο πολύ
Κι είπα για κείνον και στο θάνατο πηγαίνω
Μα τον σημάδεψε η μοίρα από παιδί
Και δεν το δέχτηκε μαζί του να πεθαίνω...

Τούτον δω ας τον ξεχωρίσουμε, λόγω μεγαλοπρέπειάς του.

Για τους υπόλοιπους, γιατί βρε παιδί μου δεν πιστεύεις πως σ' αγάπησαν;
Φαντάζεσαι να είχαν μείνει κοντά σου; μπρρρρρρρ!
::scare.::
Μαρία Χ.
06-08-2007 @ 16:43
Α.Ε. ΕΠΕ.. είναι τόσο ισχυρογνώμων και πιστός στα "θέλω" του.. ώστε και τον πλανήτη ακόμη να κάνεις πολυεθνική.. δεν τον εξαγοράζεις!!! Εκεί έγκειται και το μεγαλείο του άλλωστε.. και η φθορά στα δάχτυλά του στο πιάνο.. και η μεταξύ μας απόσταση.. και η εγκύτητά μας.. τί να λέμε τώρα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο