| |
Τη μεσούλα σου λυγίζεις
και φωτιές πετάει
τις ματιές όλων μαγνητίζεις
μα το βλέμμα μου ανήμπορο σε κοιτάει
Συμμέτοχός σου στο κέφι
θα 'θελα να γίνω
και του κορμιού σου τη μέθη
πόσο θα 'θελα να πίνω
Έχασα την ευκαιρία
στην αγκαλιά μου να σε κρατήσω
και τώρα ξεχασμένη ιστορία
κοντεύω να καταντήσω
Το πόνο μου Θεέ μου πνίγω
στα σκαλοπάτια τώρα πια
κουράγιο δεν έχω για να φύγω
γλυκιά μου Σαλονικιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
