Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131362 Τραγούδια, 269592 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ενέλιξη
 Ενότητα Επιβάτισσα
 
απολιθώματα που άφησα στο διάβα μου
και διαγραφές όσων δεν με άδραξαν
επίπλαστος κόσμος, περαστικός από το μονοπάτι μου
διάφανες μορφές που ελαφρά με άγγιξαν

στα δνοφερά δωμάτια σας έχω όλους κλειδώσει
κι άλλα που άνοιξα μου δώσανε την γνώση
αυτών που ξέχασα και είχανε σημασία
τότε με πόνεσαν μα τώρα έχουν αξία

σαν επιστρέφω πίσω βήμα – βήμα
ανακαλύπτω τον χαμένο μου εαυτό
ξανακερδίζω όλα όσα είχα κτήμα
που απερίσκεπτα άφησα για να ενταχθώ

κι όσο το νήμα, πού 'μουν δεμένη, ακολουθώ
τόσο τα βαρίδιά μου απομυθοποιώ
κι όσο πλησιάζω εκεί που ήταν η αρχή μου
τόσο αφουγκράζομαι τον σκοπό της ζωής μου

όλοι μας ακολουθούμε μια πορεία
κανείς την συνέχεια δεν κατέχει
μα καταγράφουμε μια ιστορία
που απ' την αλήθεια μας πολύ απέχει

ο πόλεμος της γης και του έρωτα
μας οδηγούν σε μονοπάτια αφανέρωτα
κι αναζητούμε της αρχής μας τα πεπραγμένα
μεσ' από κόσμους ονειρικούς πού 'ναι κρυμμένα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Επιβάτισσα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Εκάτη
11-11-2004
Πόσο πολύ θα συμφωνήσω μαζί σου! Καλημέρα!
EKI
11-11-2004
σου αξίζει ένα χειροφίλημα για αυτό που έγραψες, τα "δνοφερά" τι είναι ακριβώς;
ftx
11-11-2004
Γεια σου Αγαθή... εκείνο που είχες γράψει για τον κύκλο των χαμένων ποιητών το θυμάσαι; Δημοσίευσέ το!
ftx
11-11-2004
το δνόφος είναι το σκοτάδι
EKI
11-11-2004
καλημέρα Ευτύχη, ευχαριστώ
zou
11-11-2004
αυτων που ξεχασα και ειχαν σημασια τοτε με πονεσαν μα τωρα εχουν αξια.οταν τελικα βλεπεις αντιλαμβανεσαι νιωθεις τι εχει γινει ποιον αλλον ανθρωπο πιστεψες ακομα και ας πονεσες γινεσαι πιο δυνατος πιο αυτο που εισαι πλησιαζεις το ειναι σου με ολη την ουσια που μπορει αυτο να εχει.αγαθουλα ειναι πολυ ομορφο και μου βγαζει κατι αυτο το ποιημα μια εσψτερικοτητα μοναδικη και μια σκεψη που θελει να πει ναι εζησα και ζω οσο και αν αυτο μπορει να πληγωσει.ναι θελεισα ναι πιστεψα ναι χαρηκα λυπηθηκα και ολα εκεινα.αυτο το δνοφερο μου αρεσε και εμενα.οταν η λεξη υποστιριζει ετσι τη σκεψη τοτε μονο αυτο μπορω να πω μου ερεσε αληθινα πολυ πολυ
kapnosa-v-ainigma
11-11-2004
Agathi, υπέροχο! Μεγαλείο! Μπράβο.
Μπάμπης
11-11-2004
εξομολόγηση , δική σου και....όχι μόνο !
annaΤi
11-11-2004
Υπέροχο.... και με καλύπτει το σχόλιο του Μπάμπη!!
Κυανομέλας Πάγος
18-03-2008 @ 20:45
Είναι πολύ χρήσιμα όλα τα ποιήματά σου Αγαθή...
Εδώ θα το πώ γιατί μετά θα πάω να κοιμηθώ.
Ποιοί κυβερνούν την πολιτεία του Πλάτωνα;
Όχι δεν αυτοαναιρούμαι καθόλου.
Είναι σαν την διαφήμηση του LIPTON:

"Τσάι, σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;"

Τσάγια...

::yes.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο