TAS
21-08-2007 @ 00:38 | http://www.esnips.com/doc/ed11ea91-4da0-4d48-ac71-72ff6871571b/Theodorakis-09-Dakrysmena-matia
τα λοιπά από τηλ | |
Goldy
21-08-2007 @ 01:41 | Καλημέρα Χρυσή μου Πένα...
Με μάγεψες... ::love.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
21-08-2007 @ 02:12 | "Στον κόλπο σου έρχομαι να συμπληρώσω την τελετή
τη ρυθμική επιστροφή
στη πριν από την γέννηση πατρίδα
το ζωικό σημάδι της πρώτης έκστασης,
στον κόλπο σου έρχομαι να αποθέσω την πρόσφορα
το βάλσαμο και το φαρμάκι
τυφλός χαμένος μες στις σπηλιές της ύπαρξης."
Roger Gilbert Lecompte - "Χειροτονία και σφαγιασμός της αγάπης"
Την καλημέρα μου Στέλλα και την αγάπη μου…
::hug.:: | |
iokasth
21-08-2007 @ 02:20 | Ζωή σε βάφτισαν, μα δε σου περισσεύει έλεος.
Πόση αλήθεια ...
Την Καλημέρα μου.
ΝεφΕλλη | |
marakos1948
21-08-2007 @ 03:09 | ::up.:: | |
foteinos
21-08-2007 @ 03:17 | Μια ρουφηξιά είναι η ζωή
της άνοιξης μια μέρα
μια ανάσα ένας στεναγμός
στο δροσερό αέρα ...από του Μάλαμα ξέρεις... συγκλονιστική η γραφή σου, με παραπέμπει σε κουβέντες μεταμεσονύχτιες και... τι και? χαχα καλημέρα αν και απο την ώρα που βλέπω ότι πόσταρες πρέπει η μέρα σου να εξελίσσεται δύσκολα...
| |
balistreri
21-08-2007 @ 03:42 | 1.Ντάλα καλοκαίρι σε μαλακή μάλλινη κουβέρτα;;; που ξημέρωσαν οι σκέψεις σου; Στην Σουηδία;
2.Η ασχήμια είναι ανώτερη από την ομορφιά γιατί κρατάει περισσότερο... | |
ΛΕΩΝ53
21-08-2007 @ 03:58 | Συγκλονιστική η γραφή σου Στέλλα μου.....καλώς μας όρισες | |
Α.Ε. ΕΠΕ
21-08-2007 @ 04:01 | Διαβάζω και ξαναδιαβάζω ψάχνοντας κάτι να εστιάσω, έτσι, μήπως ξεχαστώ από το σύνολο. Μα είναι αδύνατο. Αυτό πάει όλο μαζί, όπως ψυχή. Είσαι η αγαπημένη μου ποιήτρια. | |
MASTER
21-08-2007 @ 04:33 | Η ομορφιά είναι διάχυτη παντού...Στις ακτίνες του ήλιου, στο καθαρό κρυστάλλινο νερό, στο άγγιγμα...παντού. Ο καθρέφτης το μόνο που μπορεί να φυλακίσει είναι στιγμιαία νεκρά είδωλα. Αλήθεια, ποτέ δεν υπάρχει μόνο μια πραγματικότητα και οι στίχοι σκόρπιοι μοιάζουν πιο όμορφα βαλμένοι...οπότε μη στενοχωριέσαι, Στέλλα. Η ομορφιά δεν πεθαίνει ποτέ, γιατί όμορφο είναι ό,τι δεν είναι τέλειο.. ::wink.:: | |
neyro
21-08-2007 @ 04:58 | Θρύψαλα κι οι κρυστάλλινοι στίχοι με τις διαμαντοστόλιστες νεογνές λεξούλες .Κι έμειναν τέσσερις τοίχοι να σπαράζουν για τον άτυχο θάνατο της ομορφιάς. Ζωή σε βάφτισαν, μα δε σου περισσεύει έλεος.
καλημερα στελλα μου !υπεροχη οπως εισαι πάντα !
::love.::
| |
justawoman
21-08-2007 @ 05:36 | Καλημέρα σας φίλοι μου
όντως Φωτεινέ, η δική μου εξελίσσεται κάπως δύσκολα λόγω αφόρητης νύστας, εξ ου κι η δυσκολία μου να σχολιάσω
προσπαθώ να σας διαβάσω πάντως... "Λό-λα να έ-να τό-πι" ::laugh.::
φορώ τα μαύρα μου γυαλιά
και κάνω πως ξεχνιέμαι
τη λογική απαρνιέμαι
και χάνομαι στο πουθενά
::cool.::
Βίκτωρα, χαίρομαι για την ανάλυσή σου και τις απόψεις σου... ειρωνικός είναι ο τίτλος και αυτοκριτικό το κείμενο
Μπάλι μου, μέχρι το Μπαλί έφτασαν οι συνειρμοί σου για κάτι τόσο απλό... το έγραψα χειμώνα ρε
Η ασχήμια είναι σαν τη ζωή χωρίς καταχρήσεις, δεν κρατάει περισσότερο, απλά σου φαίνεται μακρύτερη
σας ευχαριστώ τον καθένα ξεχωριστά
| |
Denis
21-08-2007 @ 05:44 | Καλημέρα! Ευτυχώς, Στέλλα, που δεν πεθαίνει η αδήριτη ψυχική και πνευματική ανάγκη του ανθρώπου για την ομορφιά... Γι' αυτό και, σαν τον φοίνικα, θ' αναγεννιέται στο διηνεκές, μαζί με την ανάγκη της, κι η ομορφιά μέσ' από την τέφρα της... Οι μελλοντικές γενιές είναι προ-γραμμένο να την αναζητούν... Άλλο που, μονίμως, όλο και κάτι μας ξεφεύγει και το ψάχνουμε μάταια διαρκώς... ::smile.:: | |
agrampeli
21-08-2007 @ 07:05 | Κι έμειναν τέσσερις τοίχοι να σπαράζουν για τον άτυχο θάνατο της ομορφιάς. Ζωή σε βάφτισαν, μα δε σου περισσεύει έλεος.
υπέροχη γραφή ::yes.:: ::up.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
21-08-2007 @ 08:43 | Θρύψαλα
ένα κομματάκι με κάρφωσε και κοκκίνησε τη θάλασσα.
Σε χαίρομαι κι ας με ματώνεις κακούργα ::razz2.:: | |
MARGARITA
21-08-2007 @ 11:29 | Κομμάτια και θρύψαλα....μυστικά και αλήθειες και ψέμματα...
Έλεος βρε Ζωή.....μπράβο σου Στελίνα μου ::love.:: | |
annaΤi
21-08-2007 @ 13:33 | χμ... έλεος από τη ζωη και ακούσια θλίψη...
Να που βρήκα δύο πατήματα ασυμφωνίας μας!!! ::razz2.::
Μ' άρεσε βρε... απλώς... είπαμε... η τρέλα δεν πάει στα βουνά,
αλλού κατοικοεδρεύει.... (και μη δείχνεις, εντάξει;;;;;;;;χαχα...)
...Ωραιότατο Στέλλα μου, ωραιότατο.... | |
silmariel
21-08-2007 @ 15:43 | ούτε εσένα μπορώ να σχολιάσω..απο το πρωί το παλεύω..
τί να γράψω; ωραίο;αριστούργημα;
είναι και δεν χρειάζεσαι κι εμένα να στο πώ..
καληνύχτες.. ::love.:: | |
 |
