| |
Καταλαβαίνω
πόσο απλό σου φαίνεται
και περιμένω
ποτέ στη θέση μου θα μπείς
δεν προλαβαίνω
να σταθώ εκει μπροστά
αφου δεν ξέρω
την ασπίδα και το δόρυ
πως ένας απλός ιππότης
την κρατά
κοίτα πως μπαίνω
αρχάριος σε μία μάχη
και παίρνω πίσω
την χαμένη μου Ιθάκη
για μια Ελένη
με τόσο δα μικρό κορμάκι
με τα μαλλιά της ν'ανεμίζουνε
όπως δεν πέταξε ποτέ
ο άνθρωπος επάνω στο φεγγάρι
και 'να που έγινα ιππότης μόνο για 'σένα
στη μάχη ρίχτηκα χωρίς να ψάχνω φρένα
κι απάνω σ'άλογο μαζί μου τώρα σ'έχω
μην σ'αγγίξουν πειράτες
ισοβίτες από βρώμικες φυλακές
μα μήτε της θλίψης
το άθλιο χρώμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
