| |
Στα ίδια μονοπάτια
με γυάλινα τα μάτια
αφιονισμένα πλήθη
ψάχνουν το παραμύθι.
Περνούν από μπροστά μου
σπινθήρας η ματιά μου
που σβήνει με τελίτσες
αρπακτικές νυφίτσες.
Μ΄αρπάζουνε και μένα,
"αφήστε με" τους λέω
"τα μάτια μου δεμένα
να έχω να μην κλαίω".
Μου κάνουν το χατήρι
μου δένουνε τα μάτια
και μέσα στο λιοπύρι
σωρός μες την πραμάτεια.
Φορτώθηκα σε κάρο
γιατ΄ είπα "δε γουστάρω
σ΄ αυτό το πανηγύρι
να κάνω μπανιστήρι".
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
