| |
Το είχα στο νού μου απο καιρό τραγούδι να σου γράψω
μια αφιέρωση μικρή μια μελωδία να φτιάξω
κι έτσι το αποφάσισα να πω το μυστικό μου
αυτό που έκρυβα καιρό μη βρώ τον εαυτό μου
Στιγμές και δευτερόλεπτα που σμίξαμε αντάμα
και μια θύμηση θολή που φέρνει μόνο κλάμα
μόνο αυτό μου άφησες και μια πληγή στα βάθη
μα πως να ζήσει η καρδιά αμα δεν κάνει λάθη...
Ό,τι κι αν πω θα 'ναι χαζό γιατί σε αγαπούσα
εγώ ο Ερωτόκριτος κι εσύ η Αρετούσα
κρίθηκα όμως αυστηρά κι η ετυμηγορία
ήτανε να σε στερηθώ χωρίς απολογία
Κέρδος και χάσιμο μαζί ήταν αυτή η αγάπη
κέρδισα γιατί τόλμησα να βγώ απο την αυταπάτη
να φύγω απ'την ανία μου και τη δειλή συνήθεια
μαθαίνοντας τα ψέμματα που κρύβει η αλήθεια.
Έχασα που ξαγρύπνησα μήπως ξανακερδίσω
εσένα το ανεκτίμητο διαμάντι να αποκτήσω
ώστε σταμάτησα τον έρωτα σαν ήττα να μετράω
τον εαυτό μου κοίταξα και του πα σ΄αγαπάω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
