Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131486 Τραγούδια, 269614 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άγρια νύχτα
 εντός..
 
εσύ κοιμάσαι και εδώ γίνεται πόλεμος

σε ξεχασμένες ρωγμές του μυαλού θάβω απουσίες
νεκρές τις νόμιζα
μα εκείνες με νύχια και με δόντια σπρώχνουν το χώμα
πιό δυνατές τώρα
και διεκδικούν αυτή τη νύχτα
τσακάλια πεινασμένα κύκλους κάνουν
γύρω απ'ότι θ'απομείνει


συνομώτης και ο αέρας
γέμισε το πάτωμα ξερές πευκοβελόνες
νεκρές διακοπές
μπήγονται στο μυαλό

δεν είναι πόνος
είναι νέκρωμα

η βρύση στάζει παράνοια
που πνίγει κάθε αντίσταση
κάθε πρέπει

πρέπει απόψε να νικήσω

κι εσύ κάπου κοιμάσαι
και να με νοιάζει πιά δεν πρέπει

απόψε πρέπει να πεθάνεις


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

απ'της ψυχής μου το ιερό,ως της ζωής μου το μπουρδέλο..πηγαινοέρχομαι..
 
silmariel
23-08-2007 @ 16:31
Μίζερο φώς-Διάφανα Κρίνα

Μίζερο φως, στο δωμάτιο
Πνιγμένες φωνές, απ' τον διάδρομο
Ένα άθλιο στρώμα, γεμάτο με αίμα
Ένα άψυχο σώμα, μ' ένα μαχαίρι στο δέρμα
Σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα
Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα

Βήματα αργά, σέρνει το κορμί του
Μπρος στον καθρέφτη γέρνει τη μορφή του
Τα μάτια αδειανά, γεμάτα με αίμα
Ένα άψυχο σώμα, μ' ένα μαχαίρι στο δέρμα

Σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα
Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα

Σφίγγει γερά, το μαχαίρι του
Το φέρνει αργά πάνω στο στήθος του
Τα μάτια κενά, ένα άθλιο τέρμα
Ένας τρελός, ένας τρελός μ' ένα μαχαίρι στο δέρμα

Σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα

Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα
Amsterdemon
23-08-2007 @ 16:38
Τι κι αν λείπει ο Παχατουρίδης; Έχουμε Silmariel.
Αυτός κοιμάται κι εδώ γίνεται πόλεμος.
Nocturna_
23-08-2007 @ 17:18
Μαριαννάκι και η βρύση να μην έσταζε,
έχει ποτίσει το χώμα..
Και το χώμα να μην είχε ποτίσει
σ' εκείνο το φλασκί που κουβαλάς
έμεινε τ' άρωμα της στο πώμα..
Κοίτα να το φυλάς καλά..γιατί η λογική πλέον δε σώζει..

Φιλιά σου..πολλά είπα και δεν κάνει..
justawoman
23-08-2007 @ 17:57
πόλεμος στα παρασκήνια του μυαλού
κι ο αυτουργός ένα κουβάρι με το θύμα

δε θα μπορούσες καλύτερα!!!
Aris4
23-08-2007 @ 18:12
Χαμος γινεται αποψε !!!!! ::rol.::

Καλο ξημερωμα Μαριαννακι ::kiss.::
« Ακρόνειρο »
23-08-2007 @ 18:16
Υπέροχο φινάλε..

Την καλημέρα μου.
TAS
24-08-2007 @ 00:19
δεν είναι πόνος είναι νέκρωμα

αντίδοτο στους ξενέ...
Σελίνα
24-08-2007 @ 01:23
πανέμορφο, τσακίζει
M.is
24-08-2007 @ 02:07
Πως ένα Ρ κάνει τη διαφορά...!
για αυτόν που κοιμάται η νύχτα είναι άγια για τον άλλον...άγρια. Απλώς.
Αυτό το Ρ του πολέμου, εμένα μου άρεσε πολύ...
Ωραία γραφή έχεις.
ΑΙΟΛΟΣ
24-08-2007 @ 03:41
σε ξεχασμένες ρωγμές του μυαλού θάβω απουσίες
νεκρές τις νόμιζα
μα εκείνες με νύχια και με δόντια σπρώχνουν το χώμα
πιό δυνατές τώρα
και διεκδικούν αυτή τη νύχτα

Τι γράφεις κοπέλα μου.? Οργισμένο και υπέροχο συνάμα...
Καλημέρα...
::smile.::
keadas
24-08-2007 @ 03:53
εσύ κοιμάσαι και εδώ γίνεται πόλεμος
απόψε πρέπει να πεθάνεις

καταπληκτικό!
Αριάδνη20/08
24-08-2007 @ 06:40
Ανατρίχιασα...απ' την αρχή μέχρι το τέλος κόβει την ανάσα ::oh.::
guesswho
24-08-2007 @ 06:53
όχι αγάπη μου.... δεν πρέπει αυτός απόψε να πεθάνει.
Εσύ πρέπει από απόψε να ζήσεις. ::hug.::
silmariel
28-08-2007 @ 15:55
σας ευχαριστώ..
MASTER
30-08-2007 @ 08:16
να απαντήσω αναλόγως...;

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
ʼκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκαρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε............

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο