| |
Μες στης πόλης το χαμάμ
παίρνεις ότι σου πουλάν
κι ότι πληρώσεις
βλέπεις τέρπουν οι αστοί
τη ζωή τους τη λειψή
σ΄ εκδηλώσεις
κι «Ο τελευταίος σώφρων
στ Άγκιστρο κρεμασμένος
κι εσύ περνάς αλλόφρων
καμάρες ζαλισμένος»
Κάπου αλλού είν η ζωή
σαν ξυπνάς πρωί πρωί
σε μαύρο χάλι….
Λένε πως τα πάντα ρει…
μα θα ερθουνε καιροί
να ζούμε πάλι!
κι «Ο τελευταίος σώφρων
στ Άγκιστρο κρεμασμένος
κι εσύ περνάς αλλόφρων
καμάρες ζαλισμένος»
Στάζουν δάκρυ οι κρουνοί
κρυστάλλιασαν κι οι ατμοί
στην καλημέρα
δεν ιδρώνει ούτε τ αυτί
κι η φωνή μου φονική
σε κάνει πέρα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
