| |
[I][B]‘Είσ’εκεί,
Μα εδώ, γυρεύουν τα όνειρά σου
οι νύχτες.’[/B][/I]
Εμείς οι δυο μοιάζουμε.
Εσύ σαν τη βροχή κι εγώ σαν το κύμα.
Μανιασμένα έχουμε βαλθεί να πλημμυρίσουμε τους άλλους.
Δίχως να αναλογιζόμαστε το μάταιο της προσπάθειας.
Περπατάς ξυπόλητη στον αφρό της θάλασσας , κι εγώ ,
εγώ ,δίχως φτερά που ν’αντέχουν στον άνεμο,
βαδίζω παραμιλώντας στα σύννεφα σου.
Αγγίζουμε την υφή της απαισιοδοξίας.
Διαβρώνουμε τον ψεύτικο κόσμο γύρω μας.
Εσύ με την ορμητικότητά σου κι εγώ με τον καιρό.
Η χαραυγή μας βρίσκει απάνθρωπους.
Απρόσβλητα κορμιά με κεραυνούς από θλίψη .
Αέναη κίνηση και πολυδιάστατη σύγχυση
Δράση κι απόλυτο χάος στο ξερό χώμα.
Αντίδραση για το τέλος με σταγόνες αλήθειας.
«Δούναι και λαβείν… » Μεταξύ μας…Σ’αγαπάω.
Ι.Σ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
