| |
Στη μηχανή σου πάνω τρέχεις..
Τα χέρια σου λεπτά...οι φλέβες θυμωμένες
Ο πόνος σου ξεσπά στις ταχυτητές σου
(και ξέρεις πως βρέχει και δεν πρέπει)
Πετάς το κράνος σου στη νύχτα
Και στον φόβο τα όπλα σου χαρίζεις
Να νιώσεις θέλεις την βροχή
Να πλύνει τις πληγές σου περιμένεις
Την καλοσύνη σου την θολωμένη να ξεπλύνεις
Πως σε δέσαν με σκοινιά απ'το κρεβάτι μου φωνάζεις
Κι εσύ έκλαιγες
ενώ αυτοί γελούσαν
Κι εσύ γέλαγες
γιατί δεν ήταν δακρυσμένοι
Κι εσύ έτρεχες
για να ξεφύγεις απ το ψέμα
Και στην στροφή του κόσμου χάρισες εσένα...[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
