Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο Θεός Σάχλας παίζει με τη γη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130389 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Θεός Σάχλας παίζει με τη γη
 χύμα...
 
Να ξέρεις θα θελα πολύ να σε προειδοποιήσω.
Είναι αυτή η αναθεματισμένη αίσθηση
άλλοι τη λένε έκτη
ή όραση της αύρας
άλλοι διεισδυτική ματιά
διορατικότητα, εμπειρία εξυπνάδα.
Αδιαφορώ πως ονομάζεται και τι είναι πια.
Έμαθα τυφλά να την εμπιστεύομαι.
Σαν αγριεμένο σκυλί που στην αρχή ήθελε
τ’ αφεντικό του να κομματιάσει.
Μα ναι. Αυτοραπίστηκα πολλάκις ωσότου
αρχίσω να την ακολουθώ τυφλά.
Λαγωνικό είναι που ξέρει να μυρίζει.
Το νιώθει.
Και δε σταματάει αν δεν το βρει.
Αηδίες θα μου πεις.
Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρη;
Μα πως!
Αφήνει πάνω στα χείλη μου
δυο ελεφαντόδοντα
καθώς αχόρταγα πίνω το γάλα.
Κι όσες φορές τα σκούπιζα
αφήνανε αυτή την πέτσα
μέχρι να βάλω νερό.
Μα η γνώση μένει.
Μένει πανάθεμά σε!
Ποτέ δε μ’ έχει γελάσει.
Μα μόνο φίλους μπορώ να προφυλάξω.
Αυτούς που ξέρανε κι αυτούς που θα τους μάθω.

Αρκεί να δω τα μάτια
... μετά τον αφήνω να εκτεθεί.

Με τα χρόνια καταλαβαίνω πιο γρήγορα.
Διάβολε, όποιες κι αν είναι οι αιτίες
τ’ αποτελέσματα πάντοτε είναι μετρημένα.
Τα ενδιάμεσα δε μ’ αφορούν πια.
Θα ‘πρεπε να αφορούν αυτούς που θα μπορούσαν
να τους σώσουν απ’ τον εαυτό τους και τους άλλους.
Μα ο Θεός Σάχλας παίζει παντομίμα με τη γη
και γελάει μαζί μας.
Κι εγώ κλαίω σε κάθε βεβαιότητα
που με συνταράσσει συθέμελα
μ’ αδυνατώ να προλάβω την έκρηξη.
Το ξέρω πως θα ’ρθει.
Φαντάσου ποιος θα βγει αλώβητος.
Και ποιος θα κείτεται έκπληκτα διαλυμένος
κι απόλυτα στραγγισμένος.
Ω Θεοί, γιατί δε μας αφήσατε την όραση
παρά μονάχα μέσα απ’ τον καθρέφτη;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
ψιτ-ψιτ
06-09-2007 @ 03:09
καλη μερα ......Θεά Jeny
ψιτ-ψιτ
06-09-2007 @ 03:09
καλη μερα ......Θεά Jeny ::xmas.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-09-2007 @ 03:14
Ψιτι... μισό να βγάλω το σύννεφο από μπροστά μου... ουπς, σε είδα! Καλημέρα ::laugh.::
guesswho
06-09-2007 @ 03:20
Ανεξάρτητα με.....
το σημερινό είναι καταπληκτικό....
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-09-2007 @ 03:41
Ω Θεοί, γιατί δε μας αφήσατε την όραση
παρά μονάχα μέσα απ’ τον καθρέφτη;

Από ενόραση πας καλά βλέπω, Τζενούλα. ::yes.::
justawoman
06-09-2007 @ 05:16
Βρε αερικό, στη σκέψη μου είσαι?
κι αναρωτιόμουν πότε θ' ασχοληθείς μ' αυτό το θέμα?
Το άρπαξες απ' τα μαλλιά όμως... υπέροχα!

::love.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
06-09-2007 @ 06:52
Τα ενδιάμεσα δε μ’ αφορούν πια.
Θα ‘πρεπε να αφορούν αυτούς που θα μπορούσαν
να τους σώσουν απ’ τον εαυτό τους και τους άλλους.
Τζένη μου καλό σου απόγευμα,
χειρότερος εχθρος μου ο εαυτός μου.::yes.:: ::sneak.:: ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-09-2007 @ 07:00
να μαντέψω;;;
Διαμαντή σαφώς. η σφαίρα μου λείπει.
Στέλλα ::oh.:: δεν το κατάλαβες ακόμα; την τρέλα μου μέσα. Ίσως έπρεπε να γράψω πως το βλέμα μου διαπερνά τους άλλους σαν ακτίνα λέιζερ...τσουπ, κατευθείαν στην καρδιά και η "εκτίμηση" σαν βλέμμα δελφινιού. απογυμνώνει ::whist.::
μαρία-νεφέλη το παρόν δεν αφορά κουβεντούλα με τον εαυτό μου αλλά την κρίση που μπορεί να έχει ο καθένας μας για τους άλλους, στο παρόν η δική μου κρίση. Τα αυτομαστιγώματα αφορούν άλλα και δυστυχώς πάμπολλα πονήματα.
θενκς παίδες.
Α.Ε. ΕΠΕ
06-09-2007 @ 10:34
Άαααα, τώρα το κατάλαβα.... κι είχα πάθει μια "κρίση" για σένα... ::kiss.::
artista_k
06-09-2007 @ 11:01
"Αφήνει πάνω στα χείλη μου
δυο ελεφαντόδοντα
καθώς αχόρταγα πίνω το γάλα" μόνο αυτό μου ...κακοέπεσε! Γενικά όμως είναι γενναίο ... ::hug.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-09-2007 @ 11:10
ΑΕ μου εγώ κρισάρα! Τι 'σαι εσύ!!!

χμ... Αρίστα, όταν πίνεις γάλα σε ποτήρι ή χάρτινο μπουκάλι (όχι με καλαμάκι) έχεις δει το σχήμα που μας αφήνει στα χείλη; τι να κάνω, αυτή η εικόνα μου ήρθε. Προτίμησα τα δόντια απ' τα κέρατα ::laugh.:: , δεκτές προτάσεις της περιγραφής.
Άνναααααα, πού είσαι;
artista_k
06-09-2007 @ 13:07
Οκ! Τώρα που το ανέλυσες το κατάλαβα. Θα τo δοκιμάσω με σοκολατούχο, πειράζει; Σε πειράζω, Τζενάκι! ::hug.::
silmariel
06-09-2007 @ 16:47
η γνώση μένει..μα δε μας εμποδίζει απο τα ιδια λάθη..
mikrimagissoula
06-09-2007 @ 18:40
Αυτό το τέλος σου...αποστομωτικό!!!
Σε απολαμβάνω,άπειρα...
::kiss.::
foteinos
07-09-2007 @ 00:48
οι παλιοθεοί ::cool.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο