Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κρυφτούλι. Χωρίς, τσα;;;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρυφτούλι. Χωρίς, τσα;;;
 έτσι...
 
Πες τα όλα τώρα.
Σε κυνηγάνε αυτά που κρύβονται;
Κρύψου κι εσύ.
Τυχαίο είναι που το πρώτο παιχνίδι που παίζαμε
παιδιά είναι το κρυφτό;
Θυμάσαι που ψάχναμε τις πιο απίθανες μα και κοντινές
κρυψώνες και λαχανιασμένοι τρέχαμε να προλάβουμε προτού μας ανακαλύψουν;
Να προλάβουμε!...ι πριν αποκαλυφθεί η κρυψώνα μας
Κι άντε απ’ την αρχή να ψάχνουμε καλύτερη.
Τα ατυχήματα συμβαίνουν. Ε, γι’ αυτό δε μάθαμε να είμαστε καλύτεροι;
Μη γελάς.
Ξέρω τι θυμάσαι.
Τότε που πήγες να κρυφτείς κάτω από ένα νάιλον σε μια ταράτσα
και βούλιαξες.
Βούλιαξες ολόκληρη μες στον ασβέστη και πάτησες τα κλάματα.
Ναι μωρέ.
Συμβαίνουν κι αυτά.
Εγώ όταν σαβουριάστηκα νυχτιάτικα στην κεραία της ταράτσας δεν έβγαλα άχνα.
Μόνο ο γδούπος ακούστηκε μα εγώ τσιμουδιά.
Μην αποκαλύψω την κρυψώνα, την ξεφτίλα.
Και τον πόνο πού τον πας;
Δεν είναι ωραίο αυτό το κρυφτούλι;
Ε, κάποιες φορές μας αφήνουν να το παίζουμε χωρίς να μας μαρτυρήσουν μέχρι να μάθουμε.
Τότε που κρυβόμασταν κάτω απ’ το κρεβάτι
κι επειδή δε βλέπαμε τίποτα πιστεύαμε πως δεν φαινόμαστε.
Κρύψου, κρύψου μη φανείς.
Δεν είναι αστείο.
Το πρώτο μας παιχνίδι είναι και το τελευταίο.
Είδες πόσο καλοί γίναμε; Ε;;;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
guesswho
10-09-2007 @ 09:38
::mad.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
10-09-2007 @ 09:42
"yes, i feel tomorrow i 'll be crying..."
jenny
10-09-2007 @ 09:57
trifero ke glyko.
Spartinos
10-09-2007 @ 10:12
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::up.::
balistreri
10-09-2007 @ 10:39
εγώ έπαιζα μπουκάλα....
ΑΙΟΛΟΣ
10-09-2007 @ 10:58
Έτσι Τζένη μου...
Το πρώτο μας παιχνίδι είναι και το τελευταίο.
Είδες πόσο καλοί γίναμε; Ε;;;
::hug.::
margatsif
10-09-2007 @ 12:09
Στρουθοκαμηλισμός! ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
10-09-2007 @ 12:37
Γειά σου Τζενούλα...παιχνιδιάρα. ::smile.::
TAS
10-09-2007 @ 12:47
Τότε που κρυβόμασταν κάτω απ’ το κρεβάτι
κι επειδή δε βλέπαμε τίποτα πιστεύαμε πως δεν φαινόμαστε.

μη μου το θυμίζεις αυτό! ::blush.::

άσε.... ::censo.::

ωραία χρόνια... ::rol.::
Α.Ε. ΕΠΕ
10-09-2007 @ 15:03
Επειδή τα σύγχρονα μοντέλα κρεβατιών δεν διατίθενται για να κρυφτώ από κάτω (ή εγώ μεγάλωσα παραπάνω απ' όσο πρέπει), κυκλοφορώ ινκόγκνιτο ::cool.::
silmariel
10-09-2007 @ 15:17
με άφησες στον τόπο με ορισμένες φράσεις σου..
::love.::
primavera
10-09-2007 @ 15:22
παρ' όλο ,το συμπέρασμα
μου έφερες στο μυαλό, όμορφα χρόνια,κρυφτό χωρίς πόνο, το κρυφτό του σήμερα όμως? ::wink.::
justawoman
10-09-2007 @ 18:00
κρυφτούλι εεε?
και πότε ανακάλυψες ότι αυτό είναι παιχνίδι για μεγάλους? ::devil.::

εγώ δεν το νοσταλγώ πάντως... κάνω practice καθημερινώς, πίσω απ' τις τριανταφυλλιές, βάφοντας ροζ τα νύχια μου ::wink.::
mikrimagissoula
10-09-2007 @ 18:44
Πάντα ήμουν η χειρότερη στο κρυφτό...
πάντα εμένα έβρισκαν πρώτη...
κι εξακολουθώ να είμαι...
φιλιά και καλημέρες...
foteinos
11-09-2007 @ 01:23
Κρυμμένοι κι οι δυο
Στα ωραία μας πέπλα
Εσύ θα με βρεις
Ή Εγώ θα σε βρω
Παλιό το κρυφτό
Παλιό το παιχνίδι
Μα μείναμε ίδιοι
Το τέλος γνωστό
::wink.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
11-09-2007 @ 08:13
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο