Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γιατι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γιατι
 Τα πιστεύω ενός φίλου που δεν είναι πια κοντά μας….
 
[I][B][align=center]Θα’ θελα να’ μαι σαν αυτούς
που κάθε βράδυ άλλη κοιτούν
Θα’ θελα να’ μαι σαν αυτούς
που αγάπη σταθερή δεν έχουν
για αγάπη και αισθήματα
κανείς τους δεν μιλά
έρωτες της μια βραδιάς
όλη η ζωή τους
γυναίκες προσπερνούν
πάνω σε διπλή λωρίδα
ψυχή και αισθήματα
δε λογαριάζουν
κι εγώ εδώ…

Να τους κοιτώ από μακριά
Και να φωνάζω δυνατά
Γιατί δεν είμαι σαν αυτούς
Γιατί, γιατί, γιατί…..

Οι φίλοι με βλέπουν
και γελούν
με λένε αισθηματία
και στο μυαλό μου έρχεται
εκείνη που τη λέγανε αμαρτία
εκείνη τη Μαρία
στην οδό φυλής
πιτσιρικάδες φίλοι
να περνάνε από πάνω της
κι εγώ να σκέφτομαι
το πόνο της ψυχής
και το θεό
που απ' ανάγκη
την έφτασε εκεί….
κι εγώ εδώ…

Να τους κοιτώ από μακριά
Και να φωνάζω δυνατά
Γιατί δεν είμαι σαν αυτούς
γιατί, γιατί, γιατί.....[/align][/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ...ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ...
 
grifith
10-09-2007 @ 10:32
Πωωωω συζήτηση που μου θύμισες τώρα... Για παρηγοριά σου λέω οτι δεν είσαι ο μόνος "αισθηματίας"...
Πρόκειται για ένα faustian bargain αν μου επιτρέπεις να χρησιμοποιήσω τον όρο... Κάποια στιγμή καλείσαι να ανταλλάξεις τον "αισθηματία" Θέμο με έναν Θέμο που δεν θα τον νοιάζει για τον άλλον (κυρίως την άλλην δηλαδή).

Η πιο σωστή διατύπωση θα ήταν πιστεύω έναν Θέμο που θα ήταν ευτυχισμένος και χωρίς τα συναισνθήματά του... Αν είναι ποτέ δυνατόν...(και όμως...)

Το τίμημα?? Ο δρόμος δεν έχει επιστροφή... ένα δίκαιο τίμημα δεδομένο οτι αποφασίζεις να δολοφονήσεις κάποιον (τον αισθηματία Θέμο στην προκειμένη περίπτωση).

Οπότε οι επιλογές είναι δύο... ή δέχεσαι τον εαυτό σου ως έχει και παρότι τώρα φτύνεσαι στον καθρέφτη(το χω περάσει και το ξέρω) συνεχίζεις με τα ίδια πιστεύω και την ίδια στάση ζωής, η οποία ίσως σε οδηγήσει σε παρόμοια κατάσταση ξανά και ξανά μέχρι να σε δικαιώσει.
Ή απλά πετάς τον παλιό σου εαυτό στα σκουπίδια... φοράς ένα πουκάμισο ανοιχτό και ένα σταυρουδάκι και βγαίνεις παγανιά (προς θεού δεν έχω τίποτα με όσους ντύνονται έτσι αλλά αυτή την εικόνα έχω στο μυαλό). Μην περιμένεις όμως να αισθανθείς ποτέ (ξανά) τίποτα βαθύ... τίποτα που θα σε κάνει να ξαναγράψεις όπως σήμερα. Αυτό δεν είναι μέσα στο πακέτο.

DEAL OR NO DEAL λοιπόν... αυτό είναι το παζάρι του Φάουστ...
margatsif
10-09-2007 @ 12:25
Πάνω στους πρώτους στίχους σου.....

'' Ένας Ζιγκολό ''
Τα παπούτσια σου είναι πάντα γυαλισμένα
η κωλώνια σου ανάλογη εποχής
τα κοστούμια σου καλά σιδερωμένα
για κατακτήσεις πάντα είσαι μαχητής.

Ένας Ζιγκολό στο Αθηναϊκό
το κομφούζιο είσαι μπερδεμένος
Ένας Ζιγκολό σκέτο μπιμπελό
με γυναίκες πάντοτε μπλεγμένος.

Τα ρούχα σου είναι πάντοτε της μόδας
τα γούστα σου είναι πάντοτε ακριβά
το ποτό σου τζιν με λίγη σόδα
ο τηλεφωνητής σου με μηνύματα.

Μια χαρά είσαι Θέμο, άλλοι αρμενίζουν στραβά! ::yes.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
10-09-2007 @ 12:32
Γιατί τώρα δεν κυλά το τσέρκι στην οδό Φυλής. ::yes.::
themosn
13-09-2007 @ 11:21
file giwrgo apo kei poy eisai pisteyw na diabases ayta ta stixakia pou den einai tipota allo apo tis apopseis pou eixes otan kaname pitsirikades foithtes mpourdelotsarka sth fylhs..... olh h parea tha se thymomaste ki as perasan kiollas 5 xronia pou efyges makria mas! ::sad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο