| |
Πηγαινα, προχωραγα στο απειρο
και εκει συναντησα το αγνωστο
ολα γραφτηκαν σε εναν παπυρο
σε εναν κοσμο παρανοικο ανοστο
και κρυωνα κρωνα συνεχεια
ωσ τα ξημερωματα ως την αυγη
και τοθ κοσμου η ντροπη η ανεχεια
κατοικησε ριζωθηκε σε αυτην την γη
Μα δεν πειραζει φιλε αερα
φυσηξε δυνατά να κρυώσουμε
μπας και τα βγαλουμε εις περα
τον κοσμο ολο να σωσουμε
να κρυωσουν ολα τα πλασματα
ελαφια τιγρεις πουλια
να τραγουδησουμε του κοσμου τα ασματα
οπως καναμε παλια
Γιατι χρειαζομαστε εσενα
για να μας ζεστανεις
κανε το κορμι σου κουβερτα για μενα
μην πεθανεις μην πεθανεις
φυσηξε φιλε αερα για την νικη
μην σταματας
γιατι θα σταλει η θεια δικη
θα γινει σαματας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
