stixoi.info: Ενδοεπικοινωνία

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ενδοεπικοινωνία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ενδοεπικοινωνία

...

«Κουράστηκα» λέω και βγάζουν τα γράμματα
μαστίγιου ήχους στριγκούς.
Δε φοβάμαι πια ούτε το ματοτσίνορο τ’ ουρανού
κι ας στέκομαι μπροστά στην κόρη του
εποφθαλμιώντας στην υγρασία της να στάξω τ’ αμπέχονο της γης.
Λατρεμένο μου πνεύμα οξύ, μολύβι ακονισμένο σε θαυμάζω.
Μα η απορία μου απλώνεται πιο πέρα απ’ το ηλιακό μας σύστημα,
εκείνο που φωτίζεις.
Γιατί το μαγαρίζεις;
Οργή, χολή κακία κι ειρωνείες το σύμπλεγμα της ματαιότητάς σου.
Δε με φοβίζεις.
Ούτε απορώ πια πως γίνεται ν’ αντιλαμβάνομαι αυτά που δεν κατανοώ
με τέτοια ορμή που με κάνει μεγαλύτερη.
Γεμίζω την καλοσύνη και σε μικραίνω
ώσπου σ’ εξαφανίζω σαν τα ρυπαρά ρυάκια που χύνονται στον ωκεανό.
«Κουράστηκα» λέω και τρώω μια σοκολάτα.
Αργά τη λιώνω στο στόμα μου γελώντας με τις φροϋδικές αναλύσεις.
Η καρδιά μου είναι σαν τη μήτρα μου.
Γύρω της επιδίδονται σ΄ αγώνα ταχύτητας τα ρωμαλέα σπερματοζωάρια
μα κανένα δεν αφήνω να κερδίσει αν δεν έχει την καλύτερη πάστα.
Σ’ αυτό το σαρανταοχτάωρο ζωής βρίσκουν το θάνατο
κι εγώ δεν έχω τύψεις.
Κανένας νόμος φθίνουσας απόδοσης δε με ορίζει.
Το πεπτικό μου σύστημα μάτωσε
όσο προσπαθούσα να το ταΐσω μολυσμένες τροφές.
Γέμισε εφτά φλεγμονές που με προστατεύουν
κάνοντάς με ακόμα πιο επιλεκτική.
Μηχανικοί τρόποι αναισθησίας αναποτελεσματικοί
μ’ αφήνουν στον πόνο μου να βλέπω τις αιμορραγίες
Αντιστέκομαι κι ας πονάω.
Το φυσικό μου σύστημα ενδοεπικοινωνίας με τη νόησή μου
είναι σε πλήρη αρμονία
όσο κι αν προσπαθείς να το ρυπάνεις διαταράσσοντάς το.
Είδες που νόμισες πως έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Δεν έχω.
Έχω ισχυρό φίλτρο προστασίας στη χολή που ξερνάς
και γίνομαι αόρατη στον τρόπο που κοιτάς.
Κι οι ουρανοί είναι μαζί μου δείχνοντάς μου το δρόμο
για τη γόμα της ύβρης.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

guesswho 11-09-2007 @ 03:55	Και στο έχω πει, μη διαβάζεις τόσο πολύ! ::razz2.:: Έγραψες κοριτσάρα.....
AceOfSpades 11-09-2007 @ 03:59	....έχασα το μπαστούνι μου....... με την από πάνω μου...
Spartinos 11-09-2007 @ 04:05	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
balistreri 11-09-2007 @ 04:37	κι έβγαλες άκρη;
Αστεροτρόπιο (Jeny) 11-09-2007 @ 07:19	::whist.:: λινάκι αδυνατώ... διαβάζω για να γίνω και γράφω για να μ' ερμηνεύσω ::razz2.:: Άσε το βρήκα... Σπαρτινέ σ' ευχαριστώ. balistreri ρητορική ερώτηση; ναι, έβγαλα. Κι άσχετο... κάνα ρεπορτάζ καλό διαδικτυακό για τους δίδυμους πύργους έχει κανείς;;;
foteinos 11-09-2007 @ 10:27	μπα μονο φωτο σε powerpoint... κατα τ άλλα σκοτείνιασα χιχι ::wink.::
annaΤi 11-09-2007 @ 11:25	(αργότερα, κουτσουνάκι...)
TAS 11-09-2007 @ 12:28	Η καρδιά μου είναι σαν τη μήτρα μου. Γύρω της επιδίδονται σ΄ αγώνα ταχύτητας τα ρωμαλέα σπερματοζωάρια μα κανένα δεν αφήνω να κερδίσει αν δεν έχει την καλύτερη πάστα. Σ’ αυτό το σαρανταοχτάωρο ζωής βρίσκουν το θάνατο ::oh.:: μα θα μείνεις άτεκνη ; ΄(σκίζεις, μπεμπούλα... ::wink.:: ) ::love.::
mikrimagissoula 11-09-2007 @ 19:08	... ::oh.:: απίστευτα έντονο... πολύ μου άρεσε...πολύ λέμε... ::kiss.:: Τζενάκι
silmariel 12-09-2007 @ 15:09	Τζένη μου..γιατί έχω την εντύπωση οτι αυτή η επιλεκτικότητα μας εγγυάται τη μοναξιά;... αυτά τα προτερήματα θα μας φάνε... ::razz2.:: ::clown.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 13-09-2007 @ 10:46	σιλμάριελ... εσύ είσαι μικρούλη ακόμα... εγώ που μεγάλωσα την προτιμώ απ' τη μοναξιά στη σχέση... χαχα κι ας με λέει ο Τάσος μπεμπούλα... κι άτεκνη θα μείνωωωω μικρήμαγισσούλα βρισκόμουν υπό την επήρρεια γεινικώς... έντονων... ::razz2.:: αννούλιιιιιιιιι Φωτεινέ σκότος κι έρεβος... άστα να πάνε...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο