Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131324 Τραγούδια, 269580 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το κόμμα του Λαού
 ... με το καλό, καλό βόλι κι απ' τ' Αριστερά !
 
[B]ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ


Κόκκινο το φαναράκι, κόκκινο!
Μια ώρα αναμμένο, κολλημένο στο κόκκινο και δε λέει να ανάψει πράσινο να φύγουμε. ΜΠΙΠ, ΜΠΙΙΙΙΙΙΠ! Όλοι μαζί, να γράψουμε τη συμφωνία για πέντε κόρνες αυτοκινήτου και ένα κλάξον ποδηλάτου.
Το περίεργο θα ήταν να άναβε μπλε, γαλάζιο, τιρκουάζ, σιελ με βούλες, να ‘χει κάτι απ’ τα χρώματα της πάλαι ποτέ Δεξιάς παρατάξεως.
Μα φαίνεται, είναι στημένο, πως κι αυτό το φανάρι ακόμα είναι ένας γνήσιος Κομμουνιστής, υπερασπιστής της Δικτατορίας του προλεταριάτου, απόγονος του εξ Ανατολών κινδύνου για τη χώρα, με σταθερές, αμετάβλητες, ριζοσπαστικές ιδέες για την κατανομή του εισοδήματος και τις κοινωνικές διαστρωματώσεις.
Πιθανόν να είναι πολύ καινούργιο και να γλύτωσε τις τσάμπα διακοπές στη Μακρόνησο, στην εξοχική πέτρινη ανήλιαγη σουίτα δίπλα στη θάλασσα, παρέα με τα υπόλοιπα συντρόφια, μα βρίσκεται τώρα εδώ, μπροστά μας, μέσα στο ντάλα ήλιο, να μας θυμίζει το ένδοξο παρελθόν του Κόμματος και την καθοριστική, για τον τόπο, ιστορία του.
Εντύπωση πάντως μου προκαλεί αυτή η ξανθιά κυρία στο διπλανό αυτοκίνητο που κοιτάζεται συνεχώς στον καθρέπτη του οδηγού. Ακριβό μεν το αμάξι, γεμάτη βραχιολάκια, καδένες και σκουλαρίκια η κυρία, που φτάνουν ίσα με τους ώμους της,
Αμφιβάλλω όμως αν έχει μάθει να οδηγεί σωστά μέσα στους δρόμους της Αθήνας, γιατί σίγουρα τον καθρέπτη του οδηγού, δεν τον χρησιμοποιούμε για να βαφόμαστε, όσο περιμένουμε στο φανάρι! Τουλάχιστον αυτό ήταν το πρώτο μάθημα που μου έκανε ο δάσκαλος οδήγησης.
Πάντως είμαι πολύ περίεργος να μάθω τι ψηφίζει μια καλοντυμένη κυρία στην Εκάλη, τόσο που μου έρχεται να της χτυπήσω το τζάμι, αλλά σκέφτομαι πως θα στερηθεί για λίγο το air condition και δε μου πάει η καρδιά. Τύφλα να ‘χουμε εμείς που οδηγούμε το σαραβαλάκι με τον καύσωνα, όταν ο ήλιος μας χτυπάει κατακούτελα.
Είμαι βέβαιος πως θα ψηφίζει κι αυτή ΚΚΕ, άλλωστε τόση ώρα κολλημένη μπροστά στο κόκκινο φανάρι, θα νομίζει μάλλον ότι βρίσκεται σε προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος.
Κι όπως έλεγε ένας άλλος Κομμουνιστής ποιητής, που στη συνέχεια όταν έφαγε καλά και γέμισε η κοιλιά του κοψίδια στη Δύση, αλλαξοπίστησε, “έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει Κόκκινη...” και συμπληρώνω εγώ ότι θα γίνει κόκκινη κάποια στιγμή, είτε από ένα κόκκινο φαναράκι, είτε από τρισεκατομμύρια μικρά κόκκινα φαναράκια που θα συνεννοηθούν να ανάψουν ξαφνικά, όλα μαζί ταυτόχρονα, φωτίζοντας τον κόσμο όλο στα κόκκινα, επισφραγίζοντας τη νίκη του προλεταριάτου!
Σύντροφοι, έφτασε ο καιρός!
Είδαμε σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς, κεραυνούς. Ένας μάλιστα κόντεψε να μας χτυπήσει στο δόξα πατρί παλαιόθεν. Γλυτώσαμε τη ζωή μας από σίγουρο θάνατο, όταν το αμάξι μας τράκαρε στην Εθνική Οδό με ταχύτητα 100 χιλ/ώρα. Πέρασε από πάνω μας η Σάρα και η Μάρα, η άτυπη πνευμονία, το Αλτσχάιμερ, η νόσος των πουλερικών. Κάποιοι παλαιότεροι προλάβανε τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, όταν η μπότα του Γερμανού καταχτητή, ακουγόταν ρυθμικά μέσα στο κέντρο της Αθήνας.
Άλλοι περισσότεροι και νεότεροι, έμαθαν πως ξαφνικά η χώρα έσπασε το πόδι της και την πήγαμε στην εντατική για να της περάσουν γύψο, κι αντί γι’ αυτό χάσαμε τη μισή Κύπρο, ξεχνιούνται αυτά;
Κάποιοι άλλοι πνίγηκαν μέσα στην Αθήνα, παγιδευμένοι στο αυτοκίνητο, την ώρα που το μπαζωμένο απ’ τα τσιμέντα, ποτάμι του Κηφισού, πλημμύρισε. Χάσαμε τη μισή Πελοπόννησο και τη μισή Εύβοια από τις πρόσφατες φωτιές που μαίνονταν ανεξέλεγκτες για 8 ημέρες, καίγοντας τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου της Ελλάδας, που δεν πρόλαβαν να κάψουν οι προηγούμενες πυρκαγιές.
Άρα τι μας μένει συντρόφια, από το να δέσουμε έναν τσιμεντόλιθο στο λαιμό μας και να πάμε να πνιγούμε; Ψηφίζουμε κατά συνείδηση, έχοντας πάντα τ’ αυτιά μας σφραγισμένα και τα μάτια μας ορθάνοικτα!
Ακινητοποιούμε το όχημά μας στο πρώτο κόκκινο φανάρι που έχει παγιδευτεί μέσα στην κατάμεστη, από αυτοκίνητα, Αθήνα και οδεύουμε έγκαιρα, οδοιπορικώς, στην κάλπη, να ασκήσουμε το αναφαίρετο εκλογικό μας δικαίωμα, ίσως το μοναδικό προνόμιο που μας απέμεινε αλώβητο.
Κι ίσως έτσι, μέσα στις τέσσερις μέρες που απομένουν μέχρι την προσεχή Κυριακή των εκλογών, να έχουμε αποφασίσει καλύτερα, με καθαρό μυαλό, το τι θέλουμε εμείς και το τι περιμένουμε να μας δώσουν, εκείνοι, όλοι, που επιθυμούν να κάτσουν στο σβέρκο μας για την επόμενη τετραετία!



Γιώργος_Κ[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vas
12-09-2007 @ 17:46
δεν είσαι καλά ενημερωμένος ή το κόμμα δεν σε ενημερώνει καλά
φίλε Γιώργο: ο ποιητής που λες ότι έφαγε μερικά κοψίδια στη δύση-
και φυσικά υπονοείς τον Βολφ Μπίρμαν- και αλλαξοπίστησε ζούσε
κατ αρχήν στην Δυτική Γερμανία, όντας κομμουνιστής πήγε στην
λεγόμενη "λαοκρατική δημοκρατία" της Γερμανίας για να ζήσει
και βλέποντας την γραφειοκρατική παραμόρφωση του καθεστώτος
και αφού τέθηκε υπό διωγμό για τις απόψεις του, τότε ξαναγύρισε στη δύση... και εδώ που τα λέμε μπρος στον κόσμο που υπόσχεται
το ΚΚΕ μια χαρά είναι ο καπιταλισμός κι ας πεινάς...
άσε, το έχει κρίνει η ιστορία το κόμμα...
utterly sweet
12-09-2007 @ 17:46
Το "συντρόφια" μου αρεσε πιο πολυ απ'ολα!!!Αντε και να δουμε τι θα γινει...ποιος θα βγει τελικα!!!Καληνυχτα συντροφε...
nikosman
13-09-2007 @ 15:40
αλλος ενας απαγοητευμενος κουμμουνιστης που διαπιστωνει την αποτυχια και των δυο συστηματων...πολυ απλα..κανενα συστημα δεν ειναι καλο..απλα κοιτας να επιβιωσεις και να κερδισεις οτι μπορεις..το μοναδικο και θανατο συστημα
Γιώργος_Κ
13-09-2007 @ 16:01
Έγραψα το κείμενο, έτσι ώστε να μη φαίνεται αν γέρνω ή δε γέρνω προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση εξουσίας οποιουδήποτε συστήματος, είτε Κομμουνιστικού, είτε Καπιταλιστικού! ::wink.::
Σε γενικές γραμμές νιώθω Κομμουνιστής, αλλά δεν ταυτίζομαι ούτε με τις πολιτικές γραμμές του Κόμματος, ούτε και με τις θέσεις των υπολοίπων Αριστερών δυνάμεων! Γιατί σχεδόν όλες, αν όχι όλες, οι Αριστερές δυνάμεις του τόπου μας, ενδιαφέρονται κατά βάση πρώτα για την υπουργική καρέκλα τους και τη βουλευτική αποζημίωση, όπως άλλωστε κάθε πολιτικός οποιουδήποτε συνδιασμού, και έπειτα φυσικά για τα κοινωνικά ζητήματα! Το είδαμε, το ακούσαμε, το ζήσαμε!
Φτάνει να μην ξανακάνουμε το ίδιο λάθος, σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση! Καληνύχτα σας και ευχαριστώ! ::rol.::
Α.Ε. ΕΠΕ
14-09-2007 @ 01:04
Εγώ, επί του θέματος, έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1) Πιστεύω πως ο δάσκαλος οδήγησης σ' έμαθε να μη βάφεσαι στον μεσαίο καθρέφτη μόνο και μόνο γιατί είσαι άντρας, και οι άντρες, ως γνωστόν, αυτό δεν πρέπει να το κάνουν.
2) Εγώ που έσπασα οχτώ φορές το πόδι μου (όχι το ίδιο), ποτέ δεν με πήγαν στην εντατική για γύψο. Άρα, η Ελλάδα, είχε ιδιωτική ασφάλεια (ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ π.χ.)
3) Συμφωνώ απολύτως, πως δεν πρέπει να γίνει το ίδιο λάθος, σ' αυτή την εκλογική αναμέτρηση.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο