Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Nα τελειώσει τούτη η νύχτα της σιωπής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130722 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Nα τελειώσει τούτη η νύχτα της σιωπής
 Καλή μας νύχτα... Στιχοσχόλιο στο " Ατέλειωτη νύχτα " του Χρήστου Π....
 
Nα τελειώσει τούτη η νύχτα της σιωπής
Να σε ξυπνήσουν δυο χαράματα γαλήνης
Να λησμονήσεις όσα είχες να μου πεις
Σαν τον καφέ σου δίχως ζάχαρη θα πίνεις...

Κι εγώ.. μια ζαρωμένη της ανάγκης σου σκιά
Μήτε θα κλάψω και μηδέ θ' αναστενάξω
Μόνο τη θλίψη στην χλωμή σου ζωγραφιά
Με μία κίνηση στον Χάρο θα πετάξω...

Και θα πλαγιάσω στα λιβάδια της οργής
Εκεί που άθελά μου σ' είχα παρασύρει
Θα κλάψω μόνη στον ρυθμό μιας προσευχής
Και θα σκορπίσω.. σαν του Μάη σου τη γύρη...




5-10-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
marakos1948
05-10-2007 @ 14:54
::love.:: ::up.:: ::up.::
CHЯISTOS P
05-10-2007 @ 15:10
Είμαι γυμνός πίσω απ’ το φύλο της συκής
και ένα έρμαιο σε πέλαγος σαγήνης,
άβουλο βλήμα μιας τροχιάς ελλειπτικής
και ένα «θέμα» που απέλπιδα το κρίνεις !

Είναι ο λόγος σου βαθιά μου χαρακιά
πριν το απαύγασμα των πόθων μου να πράξω
πολύ νωρίς πριν σου απλώσω τα προικιά
πολύ πριν δεις αν κάπου έχω να διστάξω !

Κι έγινα θύμα μιας απόφασης γοργής
στης πλανεμένης της οργής σου το χατίρι
σαν κατακάθι και υπόλειμμα στοργής
π’ άλλο δε μένει, του να κάνω …χαρακίρι ! ::razz2.::

Μαρία μου με όλη μου την αγάπη ! ::love.::

(σου κράτησα την ίδια ομοικατάληξη)
Μαρία Χ.
05-10-2007 @ 15:11
Για στάσου Χρήστο μου.. σε κείνα που μου λες
Άδικο βλέπω.. κι όχι λόγια μετρημένα
Εγώ σεβάστηκα το τώρα σου.. το χθες
Κι είναι τα λόγια μου σ' έναν κόμπο δεμένα...

Τί μπορώ τάχα να σου πω να μην πονάς
Πως είν' η ζήση μου λουλούδι μαραμένο
Πως με καρφώνουν οι σκιές που πολεμάς
Και δεν αντέχω να σε βλέπω δακρυσμένο...

Πόσο μικρή είμαι στα χείλη σου σκιά
Προτού ψελλίσεις εξατμίζομαι στον Άδη
Φταίει η πλανεύτρα της αγάπης φορεσιά
Και το αμάραντο της θύμησής σου χάδι...
Eridanus (Γιώργος Β...)
06-10-2007 @ 00:46
ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ ::hug.::
(..και για να είμαι ειλικρινής είχε "ησυχάσει" λιγουλάκι το στιχοχωριό ::angel.:: )

Είμαι περίεργος να δω τι "στιχολιχουδιές" μας ετοιμάζεις! ::razz2.::
ARGY
06-10-2007 @ 03:49
::yes.:: ::up.:: ::rol.:: Πολύ πολύ μου άρεσε!!!!
sympathy
06-10-2007 @ 05:23
Παιδιά, ''τα εν οίκω, μη εν δήμω''... ::love.:: ::smile.::
Μαρία Χ.
06-10-2007 @ 06:43
Χα.. χα.. χα !!!... Και να θέλουμε να κρυφτούμε βρε παιδιά.. γίνεται με όσα γράφουμε??? ::laugh.:: ::angel.:: ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο