Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ήρθε πάλι η νύχτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130608 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήρθε πάλι η νύχτα
 Απλά ........... γιατί πάντα όλα δεν είναι χαρούμενα στους ανθρώπους
 
Ήρθε πάλι η νυχτιά, κούρνιασαν ευθύς τα πουλιά
τα μάτια μου κλείνω και στο σκοτάδι μέσα σβήνω
η σκέψη μου πάλι γυρνά, τρέχει αναζητά τα παλιά
ονειρεύομαι το παρελθόν, κορόμηλο το δάκρυ χύνω

Έξω έπεσε το βράδυ και στη ψυχή μου το σκοτάδι
η καρδιά σταματά, σαν ρόλοι ξεκούρδιστο χτυπά
ξεψυχάει, σπαρταρά για το τρυφερό δικό σου χάδι
τη ζεστή σου αγκαλιά για να ζωντανέψει αναζητά

Αστράφτει έξω και βροντά, το αερικό λυσσομανά
τρέμει σαν φύλλο το κορμί που γλυκά σε περιμένει
βαρυχειμωνιά με χτύπησε αλύπητα τούτη τη νυχτιά
την αγάπη αναπολώ, ψάχνω, δεν ξέρω τι συμβαίνει

Πλάκωσε μαύρη καταχνιά, συννέφιασε ο ουρανός
της λογικής μου το στρατί , παγώνει γιατί χιονίζει
Βαριά η ανάσα μου, βράχος ασήκωτος ο στεναγμός
η φωνή σου δεν μ’ αγγίζει , και το όνειρο ξεφτίζει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Της καρδιάς αναθέματα ... του κόσμου όλα τα ψέματα
 
filaraki25
07-10-2007 @ 17:26
ωραιο αλλα με στεναχωρησε λιγο ::sad.::
Πλάκωσε μαύρη καταχνιά, συννέφιασε ο ουρανός
της λογικής μου το στρατί , παγώνει γιατί χιονίζει
Βαριά η ανάσα μου, βράχος ασήκωτος ο στεναγμός
η φωνή σου δεν μ’ αγγίζει , και το όνειρο ξεφτίζει

Helene52
07-10-2007 @ 17:46
Μη στεναχωριέσαι φίλε γιατί υπάρχει και η συνέχεια που σου την παραθέτω !
Η νύχτα πάει κοιμήθηκε
Ξημέρωσε - εξαστέρωσε
Ο ήλιος ξανά επρόβαλλε
η γλυκιά μέρα ξημέρωσε
::blush.:: ::wink.:: ::smile.::
aperadosini
07-10-2007 @ 20:01
πολυ ωραιο!! ::smile.:: ::yes.::
Ορφέας
08-10-2007 @ 06:15
"Βαριά η ανάσα μου, βράχος ασήκωτος ο στεναγμός
η φωνή σου δεν μ’ αγγίζει , και το όνειρο ξεφτίζει."

έτσι... ::sad.:: ::sad.:: ::blush.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
08-10-2007 @ 06:55
Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε
βαριά σαν καλιακούδα
κι εγώ στους δρόμους περπατώ
βαρύς σαν την αρκούδα.

Γειά σου ρε Λενάκι με τα στενάχωρά σου. ::hug.:: ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
08-10-2007 @ 07:42
Νομίζω ό,τι κάπου στην ζωγραφιά σου είμαι και εγώ,
ζωντανή η εικόνα που εκπέμπεις,
καλή μας εβδομάδα. ::yes.:: ::wink.:: ::love.::
Giasemi
08-10-2007 @ 13:16
Όμορφο ρε Λενάκι αλλά πολύ μελαγχολικό
::love.:: ::yes.:: ::up.::
lookingfor
08-10-2007 @ 16:29
Δεν έχω το δικαίωμα να σου στερήσω το παρελθόν .
Διεκδικώ όμως το δικαίωμα να ελπίζω πώς το μέλλον
θα είναι πιο φωτεινό για σένα.
EΡΩΤΙΚΟΣ
09-10-2007 @ 02:32
Έξω έπεσε το βράδυ και στη ψυχή μου το σκοτάδι
ξεψυχάει, σπαρταρά για ενα τρυφερό σου χάδι
τρέμει σαν φύλλο το κορμί που γλυκά σε περιμένει
άργησες κι ακόμα να φανείς και η καρδιά προσμένει.....

Βαριά η ανάσα μου,
βράχος ασήκωτος ο στεναγμός
η φωνή σου δε μ΄αγγίζει
κι ο καημός ειναι πικρός...................
ονειρο στην νύχτα τούτη που ξεφτίζει.......


::love.:: ::up.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
09-10-2007 @ 03:19
*ονειρο ΕΙΣΑΙ στην νύχτα τούτη που ξεφτίζει....... ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο